Openbaring 5

1 En ik zag in de rechter hand Desgenen, Die op den troon zat, een boek, geschreven van binnen en van buiten, verzegeld met zeven zegelen.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸਿਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਜਨਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਤੇ (ਅ)ਨ੍ਤ ਰ੍ਬਹਿਸ਼੍ਚ ਲਿਖਿਤੰ ਪਤ੍ਰਮੇਕੰ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਤਤ੍ ਸਪ੍ਤਮੁਦ੍ਰਾਭਿਰਙ੍ਕਿਤੰ|

2 En ik zag een sterken engel, uitroepende met een grote stem: Wie is waardig het boek te openen, en zijn zegelen open te breken?

ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕੋ ਬਲਵਾਨ੍ ਦੂਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਉੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਵਾਚਮਿਮਾਂ ਘੋਸ਼਼ਯਤਿ ਕਃ ਪਤ੍ਰਮੇਤਦ੍ ਵਿਵਰੀਤੁੰ ਤੰਮੁਦ੍ਰਾ ਮੋਚਯਿਤੁਞ੍ਚਾਰ੍ਹਤਿ?

3 En niemand in den hemel, noch op de aarde, noch onder de aarde, kon het boek openen, noch hetzelve in zien.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਰ੍ੱਤ੍ਯਪਾਤਾਲੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਵਿਵਰੀਤੁੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਞ੍ਚ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਨਾਭਵਤ੍|

4 En ik weende zeer, dat niemand waardig gevonden was, om dat boek te openen, en te lezen, noch hetzelve in te zien.

ਅਤੋ ਯਸ੍ਤਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਵਿਵਰੀਤੁੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਞ੍ਚਾਰ੍ਹਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਜਨਸ੍ਯਾਭਾਵਾਦ੍ ਅਹੰ ਬਹੁ ਰੋਦਿਤਵਾਨ੍|

5 En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw, Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਾਮਵਦਤ੍ ਮਾ ਰੋਦੀਃ ਪਸ਼੍ਯ ਯੋ ਯਿਹੂਦਾਵੰਸ਼ੀਯਃ ਸਿੰਹੋ ਦਾਯੂਦੋ ਮੂਲਸ੍ਵਰੂਪਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ ਸ ਪਤ੍ਰਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਮੁਦ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਮੋਚਨਾਯ ਪ੍ਰਮੂਤਵਾਨ੍|

6 En ik zag, en ziet, in het midden van den troon, en van de vier dieren, en in het midden van de ouderlingen, een Lam, staande als geslacht, hebbende zeven hoornen, en zeven ogen; dewelke zijn de zeven geesten Gods, die uitgezonden zijn in alle landen.

ਅਪਰੰ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਣਾਂ ਪ੍ਰਾਣਿਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਚ ਮਧ੍ਯ ਏਕੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਛੇਦਿਤ ਇਵ ਤਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣਿ ਸਪ੍ਤਲੋਚਨਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਾਂ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਾਤ੍ਮਾਨਃ|

7 En Het kwam, en heeft het boek genomen uit de rechter hand Desgenen, Die op den troon zat.

ਸ ਉਪਾਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਜਨਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਕਰਾਤ੍ ਤਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍|

8 En als Het dat boek genomen had, vielen de vier dieren en de vier en twintig ouderlingen voor het Lam neder, hebbende elk citeren en gouden fiolen, zijnde vol reukwerks, welke zijn de gebeden der heiligen.

ਪਤ੍ਰੇ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤੇ ਚਤ੍ਵਾਰਃ ਪ੍ਰਾਣਿਨਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਂਸ਼ਤਿਪ੍ਰਾਚੀਨਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਪ੍ਰਣਿਪਤਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰਯੋ ਰ੍ਵੀਣਾਂ ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯੈਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਸ੍ਵਰ੍ਣਮਯਪਾਤ੍ਰਞ੍ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਨਿ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸ੍ਵਰੂਪਾਣਿ|

9 En zij zongen een nieuw lied, zeggende: Gij zijt waardig dat boek te nemen, en zijn zegelen te openen; want Gij zijt geslacht, en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht, en taal, en volk, en natie;

ਅਪਰੰ ਤੇ ਨੂਤਨਮੇਕੰ ਗੀਤਮਗਾਯਨ੍, ਯਥਾ, ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਪਤ੍ਰਿਕਾਂ ਤਸ੍ਯ ਮੁਦ੍ਰਾ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਤਥਾ| ਤ੍ਵਮੇਵਾਰ੍ਹਸਿ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਬਲਿਵਤ੍ ਛੇਦਨੰ ਗਤਃ| ਸਰ੍ੱਵਾਭ੍ਯੋ ਜਾਤਿਭਾਸ਼਼ਾਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਵੰਸ਼ਦੇਸ਼ਤਃ| ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੀਯਰਕ੍ਤੇਨ ਕ੍ਰੀਤਵਾਨ੍|

10 En Gij hebt ons onzen God gemaakt tot koningen en priesteren; en wij zullen als koningen heersen op de aarde.

ਅਸ੍ਮਦੀਸ਼੍ਵਰਪਕ੍ਸ਼਼ੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਨ੍ਰੁʼਪਤੀਨ੍ ਯਾਜਕਾਨਪਿ| ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਂਸ੍ਤੇਨ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮੋ ਮਹੀਤਲੇ||

11 En ik zag, en ik hoorde een stem veler engelen rondom den troon, en de dieren, en de ouderlingen; en hun getal was tien duizendmaal tien duizenden, en duizendmaal duizenden;

ਅਪਰੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇਨ ਮਯਾ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਚਤੁਸ਼਼੍ਟਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਚੀਨਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਚ ਪਰਿਤੋ ਬਹੂਨਾਂ ਦੂਤਾਨਾਂ ਰਵਃ ਸ਼੍ਰੁਤਃ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਖ੍ਯਾ ਅਯੁਤਾਯੁਤਾਨਿ ਸਹਸ੍ਰਸਹਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਚ|

12 Zeggende met een grote stem: Het Lam, Dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht, en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlijkheid, en dankzegging.

ਤੈਰੁੱਚੈਰਿਦਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਪਰਾਕ੍ਰਮੰ ਧਨੰ ਜ੍ਞਾਨੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਗੌਰਵਮਾਦਰੰ| ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਞ੍ਚਾਰ੍ਹਤਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਛੇਦਿਤੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਃ||

13 En alle schepsel, dat in den hemel is, en op de aarde, en onder de aarde, en die in de zee zijn, en alles, wat in dezelve is, hoorde ik zeggen: Hem, Die op den troon zit, en het Lam, zij de dankzegging, en de eer, en de heerlijkheid, en de kracht in alle eeuwigheid. (aiōn g165)

ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਰ੍ੱਤ੍ਯਪਾਤਾਲਸਾਗਰੇਸ਼਼ੁ ਯਾਨਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੂਨਾਂ ਵਾਗਿਯੰ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ, ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਂ ਗੌਰਵੰ ਸ਼ੌਰ੍ੱਯਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯੰ ਸਨਾਤਨੰ| ਸਿੰਹਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਮੇਸ਼਼ਵਤ੍ਸਸ਼੍ਚ ਗੱਛਤਾਂ| (aiōn g165)

14 En de vier dieren zeiden: Amen. En de vier en twintig ouderlingen vielen neder, en aanbaden Dengene, Die leeft in alle eeuwigheid.

ਅਪਰੰ ਤੇ ਚਤ੍ਵਾਰਃ ਪ੍ਰਾਣਿਨਃ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਥਾਸ੍ਤੁ, ਤਤਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਸ਼ਤਿਪ੍ਰਾਚੀਨਾ ਅਪਿ ਪ੍ਰਣਿਪਤ੍ਯ ਤਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਕਾਲਜੀਵਿਨੰ ਪ੍ਰਾਣਮਨ੍|