< Openbaring 18 >
1 En na dezen zag ik een anderen engel afkomen uit den hemel, hebbende grote macht, en de aarde is verlicht geworden van zijn heerlijkheid.
ตทนนฺตรํ สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺ อปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: ส มหาปรากฺรมวิศิษฺฏสฺตสฺย เตชสา จ ปฺฤถิวี ทีปฺตาฯ
2 En hij riep krachtelijk met een grote stem, zeggende: Zij is gevallen, zij is gevallen, het grote Babylon, en is geworden een woonstede der duivelen, en een bewaarplaats van alle onreine geesten, en een bewaarplaats van alle onrein en hatelijk gevogelte;
ส พลวตา สฺวเรณ วาจมิมามฺ อโฆษยตฺ ปติตา ปติตา มหาพาพิลฺ, สา ภูตานำ วสติ: สรฺเวฺวษามฺ อศุจฺยาตฺมนำ การา สรฺเวฺวษามฺ อศุจีนำ ฆฺฤณฺยานาญฺจ ปกฺษิณำ ปิญฺชรศฺจาภวตฺฯ
3 Dewijl uit den wijn des toorns harer hoererij alle volken gedronken hebben, en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben, en de kooplieden der aarde rijk zijn geworden uit de kracht harer weelde.
ยต: สรฺวฺวชาตียาสฺตสฺยา วฺยภิจารชาตำ โกปมทิรำ ปีตวนฺต: ปฺฤถิวฺยา ราชานศฺจ ตยา สห วฺยภิจารํ กฺฤตวนฺต: ปฺฤถิวฺยา วณิชศฺจ ตสฺยา: สุขโภคพาหุลฺยาทฺ ธนาฒฺยตำ คตวนฺต: ฯ
4 En ik hoorde een andere stem uit den hemel, zeggende: Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij aan haar zonden geen gemeenschap hebt, en opdat gij van haar plagen niet ontvangt.
ตต: ปรํ สฺวรฺคาตฺ มยาปร เอษ รว: ศฺรุต: , เห มม ปฺรชา: , ยูยํ ยตฺ ตสฺยา: ปาปานามฺ อํศิโน น ภวต ตสฺยา ทณฺไฑศฺจ ทณฺฑยุกฺตา น ภวต ตทรฺถํ ตโต นิรฺคจฺฉตฯ
5 Want haar zonden zijn de ene op de andere gevolgd tot den hemel toe, en God is harer ongerechtigheden gedachtig geworden.
ยตสฺตสฺยา: ปาปานิ คคนสฺปรฺศานฺยภวนฺ ตสฺยา อธรฺมฺมกฺริยาศฺเจศฺวเรณ สํสฺมฺฤตา: ฯ
6 Vergeldt haar, gelijk als zij ulieden vergolden heeft, en verdubbelt haar dubbel, naar haar werken; in den drinkbeker, waarin zij geschonken heeft, schenkt haar dubbel.
ปรานฺ ปฺรติ ตยา ยทฺวทฺ วฺยวหฺฤตํ ตทฺวตฺ ตำ ปฺรติ วฺยวหรต, ตสฺยา: กรฺมฺมณำ ทฺวิคุณผลานิ ตไสฺย ทตฺต, ยสฺมินฺ กํเส สา ปรานฺ มทฺยมฺ อปายยตฺ ตเมว ตสฺยา: ปานารฺถํ ทฺวิคุณมเทฺยน ปูรยตฯ
7 Zoveel als zij zichzelve verheerlijkt heeft, en weelde gehad heeft, zo grote pijniging en rouw doet haar aan; want zij zegt in haar hart: Ik zit als een koningin, en ben geen weduwe, en zal geen rouw zien.
ตยา ยาตฺมศฺลาฆา ยศฺจ สุขโภค: กฺฤตสฺตโย รฺทฺวิคุเณา ยาตนาโศเกา ตไสฺย ทตฺต, ยต: สา สฺวกียานฺต: กรเณ วทติ, ราชฺญีวทฺ อุปวิษฺฏาหํ นานาถา น จ โศกวิตฺฯ
8 Daarom zullen haar plagen op een dag komen, namelijk dood, en rouw, en honger, en zij zal met vuur verbrand worden; want sterk is de Heere God, Die haar oordeelt.
ตสฺมาทฺ ทิวส เอกสฺมินฺ มารีทุรฺภิกฺษโศจไน: , สา สมาโปฺลษฺยเต นารี ธฺยกฺษฺยเต วหฺนินา จ สา; ยทฺ วิจาราธิปสฺตสฺยา พลวานฺ ปฺรภุรีศฺวร: ,
9 En de koningen der aarde, die met haar gehoereerd en weelde gehad hebben, zullen haar bewenen, en rouw over haar bedrijven, wanneer zij den rook haar brands zullen zien;
วฺยภิจารสฺตยา สารฺทฺธํ สุขโภคศฺจ ไย: กฺฤต: , เต สรฺวฺว เอว ราชานสฺตทฺทาหธูมทรฺศนาตฺ, ปฺรโรทิษฺยนฺติ วกฺษำสิ จาหนิษฺยนฺติ พาหุภิ: ฯ
10 Van verre staande uit vreze van haar pijniging, zeggende: Wee, wee, de grote stad Babylon, de sterke stad, want uw oordeel is in een ure gekomen.
ตสฺยาไสฺต รฺยาตนาภีเต รฺทูเร สฺถิเตฺวทมุจฺยเต, หา หา พาพิลฺ มหาสฺถาน หา ปฺรภาวานฺวิเต ปุริ, เอกสฺมินฺ อาคตา ทณฺเฑ วิจาราชฺญา ตฺวทียกาฯ
11 En de kooplieden der aarde zullen wenen en rouw maken over haar, omdat niemand hun waren meer koopt;
เมทินฺยา วณิชศฺจ ตสฺยา: กฺฤเต รุทนฺติ โศจนฺติ จ ยตเสฺตษำ ปณฺยทฺรวฺยาณิ เกนาปิ น กฺรียนฺเตฯ
12 Waren van goud, en van zilver, en van kostelijk gesteente, en van paarlen, en van fijn lijnwaad, en van purper, en van zijde, en van scharlaken; en allerlei welriekend hout, en allerlei ivoren vaten, en allerlei vaten van het kostelijkste hout, en van koper, en van ijzer, en van marmersteen;
ผลต: สุวรฺณเราปฺยมณิมุกฺตา: สูกฺษฺมวสฺตฺราณิ กฺฤษฺณโลหิตวาสำสิ ปฏฺฏวสฺตฺราณิ สินฺทูรวรฺณวาสำสิ จนฺทนาทิกาษฺฐานิ คชทนฺเตน มหารฺฆกาษฺเฐน ปิตฺตลเลาหาภฺยำ มรฺมฺมรปฺรสฺตเรณ วา นิรฺมฺมิตานิ สรฺวฺววิธปาตฺราณิ
13 En kaneel, en reukwerk, en welriekende zalf, en wierook, en wijn, en olie, en meelbloem, en tarwe, en lastbeesten, en schapen; en van paarden, en van koetswagens, en van lichamen, en de zielen der mensen.
ตฺวเคลา ธูป: สุคนฺธิทฺรวฺยํ คนฺธรโส ทฺรากฺษารสไสฺตลํ ศสฺยจูรฺณํ โคธูโม คาโว เมษา อศฺวา รถา ทาเสยา มนุษฺยปฺราณาศฺไจตานิ ปณฺยทฺรวฺยาณิ เกนาปิ น กฺรียนฺเตฯ
14 En de vrucht der begeerlijkheid uwer ziel is van u weggegaan; en al wat lekker en wat heerlijk was, is van u weggegaan; en gij zult hetzelve niet meer vinden.
ตว มโน'ภิลาษสฺย ผลานำ สมโย คต: , ตฺวตฺโต ทูรีกฺฤตํ ยทฺยตฺ โศภนํ ภูษณํ ตว, กทาจน ตทุทฺเทโศ น ปุน รฺลปฺสฺยเต ตฺวยาฯ
15 De kooplieden dezer dingen, die rijk geworden waren van haar, zullen van verre staan uit vreze van haar pijniging, wenende en rouw makende;
ตทฺวิเกฺรตาโร เย วณิชสฺตยา ธนิโน ชาตาเสฺต ตสฺยา ยาตนายา ภยาทฺ ทูเร ติษฺฐนโต โรทิษฺยนฺติ โศจนฺตศฺเจทํ คทิษฺยนฺติ
16 En zeggende: Wee, wee, de grote stad, die bekleed was met fijn lijnwaad, en purper, en scharlaken, en versierd met goud, en met kostelijk gesteente, en met paarlen; want in een ure is zo grote rijkdom verwoest.
หา หา มหาปุริ, ตฺวํ สูกฺษฺมวสฺไตฺร: กฺฤษฺณโลหิตวสฺไตฺร: สินฺทูรวรฺณวาโสภิศฺจาจฺฉาทิตา สฺวรฺณมณิมุกฺตาภิรลงฺกฺฤตา จาสี: ,
17 En alle stuurlieden, en al het volk op de schepen, en bootsgezellen, en allen, die ter zee handelen, stonden van verre;
กินฺเตฺวกสฺมินฺ ทณฺเฑ สา มหาสมฺปทฺ ลุปฺตาฯ อปรํ โปตานำ กรฺณธารา: สมูหโลกา นาวิกา: สมุทฺรวฺยวสายินศฺจ สรฺเวฺว
18 En riepen, ziende den rook van haar brand, en zeggende: Wat stad was deze grote stad gelijk?
ทูเร ติษฺฐนฺตสฺตสฺยา ทาหสฺย ธูมํ นิรีกฺษมาณา อุจฺไจ: สฺวเรณ วทนฺติ ตสฺยา มหานครฺยฺยา: กึ ตุลฺยํ?
19 En zij wierpen stof op hun hoofden, en riepen, wenende en rouw bedrijvende, zeggende: Wee, wee, de grote stad, in dewelke allen, die schepen in de zee hadden, van haar kostelijkheid rijk geworden zijn; want zij is in een ure verwoest geworden.
อปรํ สฺวศิร: สุ มฺฤตฺติกำ นิกฺษิปฺย เต รุทนฺต: โศจนฺตศฺโจจฺไจ: สฺวเรเณทํ วทนฺติ หา หา ยสฺยา มหาปุรฺยฺยา พาหุลฺยธนการณาตฺ, สมฺปตฺติ: สญฺจิตา สรฺไวฺว: สามุทฺรโปตนายไก: , เอกสฺมินฺเนว ทณฺเฑ สา สมฺปูรฺโณจฺฉินฺนตำ คตาฯ
20 Bedrijft vreugde over haar, gij hemel, en gij heilige apostelen, en gij profeten, want God heeft uw oordeel aan haar geoordeeld.
เห สฺวรฺควาสิน: สรฺเวฺว ปวิตฺรา: เปฺรริตาศฺจ เหฯ เห ภาวิวาทิโน ยูยํ กฺฤเต ตสฺยา: ปฺรหรฺษตฯ ยุษฺมากํ ยตฺ ตยา สารฺทฺธํ โย วิวาท: ปุราภวตฺฯ ทณฺฑํ สมุจิตํ ตสฺย ตไสฺย วฺยตรทีศฺวร: ๚
21 En een sterke engel hief een steen op als een groten molensteen, en wierp dien in de zee, zeggende: Aldus zal de grote stad Babylon met geweld geworpen worden, en zal niet meer gevonden worden.
อนนฺตรมฺ เอโก พลวานฺ ทูโต พฺฤหตฺเปษณีปฺรสฺตรตุลฺยํ ปาษาณเมกํ คฺฤหีตฺวา สมุเทฺร นิกฺษิปฺย กถิตวานฺ, อีทฺฤคฺพลปฺรกาเศน พาพิลฺ มหานครี นิปาตยิษฺยเต ตตสฺตสฺยา อุทฺเทศ: ปุน รฺน ลปฺสฺยเตฯ
22 En de stem der citerspelers, en der zangers, en der fluiters, en der bazuiners, zal niet meer in u gehoord worden; en geen kunstenaar van enige kunst zal meer in u gevonden worden; en geen geluid des molens zal in u meer gehoord worden.
วลฺลกีวาทินำ ศพฺทํ ปุน รฺน โศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ คาถากานาญฺจ ศพฺโท วา วํศีตูรฺยฺยาทิวาทินำฯ ศิลฺปกรฺมฺมกร: โก 'ปิ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยเต ตฺวยิฯ เปษณีปฺรสฺตรธฺวาน: ปุน รฺน โศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ
23 En het licht der kaars zal in u niet meer schijnen; en de stem eens bruidegoms en ener bruid zal in u niet meer gehoord worden; want uw kooplieden waren de groten der aarde, want door uw toverij zijn alle volken verleid geweest.
ทีปสฺยาปิ ปฺรภา ตทฺวตฺ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยเต ตฺวยิฯ น กนฺยาวรโย: ศพฺท: ปุน: สํโศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ ยสฺมานฺมุขฺยา: ปฺฤถิวฺยา เย วณิชเสฺต'ภวนฺ ตวฯ ยสฺมาจฺจ ชาตย: สรฺวฺวา โมหิตาสฺตว มายยาฯ
24 En in dezelve is gevonden het bloed der profeten en der heiligen, en al dergenen, die gedood zijn op de aarde.
ภาวิวาทิปวิตฺราณำ ยาวนฺตศฺจ หตา ภุวิฯ สรฺเวฺวษำ โศณิตํ เตษำ ปฺราปฺตํ สรฺวฺวํ ตวานฺตเร๚