Openbaring 12
1 En er werd een groot teken gezien in den hemel; namelijk een vrouw, bekleed met de zon; en de maan was onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren;
తతః పరం స్వర్గే మహాచిత్రం దృష్టం యోషిదేకాసీత్ సా పరిహితసూర్య్యా చన్ద్రశ్చ తస్యాశ్చరణయోరధో ద్వాదశతారాణాం కిరీటఞ్చ శిరస్యాసీత్|
2 En zij was zwanger, en riep, barensnood hebbende, en zijnde in pijn om te baren.
సా గర్భవతీ సతీ ప్రసవవేదనయా వ్యథితార్త్తరావమ్ అకరోత్|
3 En er werd een ander teken gezien in den hemel; en ziet, er was een grote rode draak, hebbende zeven hoofden, en tien hoornen, en op zijn hoofden zeven koninklijke hoeden.
తతః స్వర్గే ఽపరమ్ ఏకం చిత్రం దృష్టం మహానాగ ఏక ఉపాతిష్ఠత్ స లోహితవర్ణస్తస్య సప్త శిరాంసి సప్త శృఙ్గాణి శిరఃసు చ సప్త కిరీటాన్యాసన్|
4 En zijn staart trok het derde deel der sterren des hemels, en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, opdat hij haar kind zou verslinden, wanneer zij het zou gebaard hebben.
స స్వలాఙ్గూలేన గగనస్థనక్షత్రాణాం తృతీయాంశమ్ అవమృజ్య పృథివ్యాం న్యపాతయత్| స ఏవ నాగో నవజాతం సన్తానం గ్రసితుమ్ ఉద్యతస్తస్యాః ప్రసవిష్యమాణాయా యోషితో ఽన్తికే ఽతిష్ఠత్|
5 En zij baarde een mannelijken zoon, die al de heidenen zou hoeden met een ijzeren roede; en haar kind werd weggerukt tot God en Zijn troon.
సా తు పుంసన్తానం ప్రసూతా స ఏవ లౌహమయరాజదణ్డేన సర్వ్వజాతీశ్చారయిష్యతి, కిఞ్చ తస్యాః సన్తాన ఈశ్వరస్య సమీపం తదీయసింహాసనస్య చ సన్నిధిమ్ ఉద్ధృతః|
6 En de vrouw vluchtte in de woestijn, alwaar zij een plaats had, haar van God bereid, opdat zij haar aldaar zouden voeden duizend tweehonderd zestig dagen.
సా చ యోషిత్ ప్రాన్తరం పలాయితా యతస్తత్రేశ్వరేణ నిర్మ్మిత ఆశ్రమే షష్ఠ్యధికశతద్వయాధికసహస్రదినాని తస్యాః పాలనేన భవితవ్యం|
7 En er werd krijg in den hemel: Michael en zijn engelen krijgden tegen den draak, en de draak krijgde ook en zijn engelen.
తతః పరం స్వర్గే సంగ్రామ ఉపాపిష్ఠత్ మీఖాయేలస్తస్య దూతాశ్చ తేన నాగేన సహాయుధ్యన్ తథా స నాగస్తస్య దూతాశ్చ సంగ్రామమ్ అకుర్వ్వన్, కిన్తు ప్రభవితుం నాశక్నువన్
8 En zij hebben niet vermocht, en hun plaats is niet meer gevonden in den hemel.
యతః స్వర్గే తేషాం స్థానం పున ర్నావిద్యత|
9 En de grote draak is geworpen, namelijk de oude slang, welke genaamd wordt duivel en satanas, die de gehele wereld verleidt, hij is, zeg ik, geworpen op de aarde; en zijn engelen zijn met hem geworpen.
అపరం స మహానాగో ఽర్థతో దియావలః (అపవాదకః) శయతానశ్చ (విపక్షః) ఇతి నామ్నా విఖ్యాతో యః పురాతనః సర్పః కృత్స్నం నరలోకం భ్రామయతి స పృథివ్యాం నిపాతితస్తేన సార్ద్ధం తస్య దూతా అపి తత్ర నిపాతితాః|
10 En ik hoorde een grote stem, zeggende in den hemel: Nu is de zaligheid, en de kracht, en het koninkrijk geworden onzes Gods; en de macht van Zijn Christus; want de verklager onzer broederen, die hen verklaagde voor onzen God dag en nacht is nedergeworpen.
తతః పరం స్వర్గే ఉచ్చై ర్భాషమాణో రవో ఽయం మయాశ్రావి, త్రాణం శక్తిశ్చ రాజత్వమధునైవేశ్వరస్య నః| తథా తేనాభిషిక్తస్య త్రాతుః పరాక్రమో ఽభవత్ం|| యతో నిపాతితో ఽస్మాకం భ్రాతృణాం సో ఽభియోజకః| యేనేశ్వరస్య నః సాక్షాత్ తే ఽదూష్యన్త దివానిశం||
11 En zij hebben hem overwonnen door het bloed des Lams, en door het woord hunner getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad tot den dood toe.
మేషవత్సస్య రక్తేన స్వసాక్ష్యవచనేన చ| తే తు నిర్జితవన్తస్తం న చ స్నేహమ్ అకుర్వ్వత| ప్రాణోష్వపి స్వకీయేషు మరణస్యైవ సఙ్కటే|
12 Hierom bedrijft vreugde, gij hemelen, en gij, die daarin woont! Wee dengenen, die de aarde en de zee bewonen, want de duivel is tot u afgekomen, en heeft groten toorn, wetende, dat hij een kleinen tijd heeft.
తస్మాద్ ఆనన్దతు స్వర్గో హృష్యన్తాం తన్నివామినః| హా భూమిసాగరౌ తాపో యువామేవాక్రమిష్యతి| యువయోరవతీర్ణో యత్ శైతానో ఽతీవ కాపనః| అల్పో మే సమయో ఽస్త్యేతచ్చాపి తేనావగమ్యతే||
13 En toen de draak zag, dat hij op de aarde geworpen was, zo heeft hij de vrouw vervolgd, die het manneken gebaard had.
అనన్తరం స నాగః పృథివ్యాం స్వం నిక్షిప్తం విలోక్య తాం పుత్రప్రసూతాం యోషితమ్ ఉపాద్రవత్|
14 En der vrouwe zijn gegeven twee vleugelen eens groten arends, opdat zij zou vliegen in de woestijn, in haar plaats, alwaar zij gevoed wordt een tijd, en tijden, en een halven tijd, buiten het gezicht der slang.
తతః సా యోషిత్ యత్ స్వకీయం ప్రాన్తరస్థాశ్రమం ప్రత్యుత్పతితుం శక్నుయాత్ తదర్థం మహాకురరస్య పక్షద్వయం తస్వై దత్తం, సా తు తత్ర నాగతో దూరే కాలైకం కాలద్వయం కాలార్ద్ధఞ్చ యావత్ పాల్యతే|
15 En de slang wierp uit haar mond achter de vrouw water als een rivier, opdat hij haar door de rivier zou doen wegvoeren.
కిఞ్చ స నాగస్తాం యోషితం స్రోతసా ప్లావయితుం స్వముఖాత్ నదీవత్ తోయాని తస్యాః పశ్చాత్ ప్రాక్షిపత్|
16 En de aarde kwam de vrouw te hulp, en de aarde opende haar mond, en verzwolg de rivier, welke de draak uit zijn mond had geworpen.
కిన్తు మేదినీ యోషితమ్ ఉపకుర్వ్వతీ నిజవదనం వ్యాదాయ నాగముఖాద్ ఉద్గీర్ణాం నదీమ్ అపివత్|
17 En de draak vergrimde op de vrouw, en ging heen om krijg te voeren tegen de overigen van haar zaad, die de geboden Gods bewaren, en de getuigenis van Jezus Christus hebben.
తతో నాగో యోషితే క్రుద్ధ్వా తద్వంశస్యావశిష్టలోకైరర్థతో య ఈశ్వరస్యాజ్ఞాః పాలయన్తి యీశోః సాక్ష్యం ధారయన్తి చ తైః సహ యోద్ధుం నిర్గతవాన్|
