< Openbaring 10 >

1 En ik zag een anderen sterken engel, afkomende van den hemel, die bekleed was met een wolk; en een regenboog was boven zijn hoofd; en zijn aangezicht was als de zon, en zijn voeten waren als pilaren van vuur.
اَنَنْتَرَں سْوَرْگادْ اَوَروہَنْ اَپَرَ ایکو مَہابَلو دُوتو مَیا درِشْٹَح، سَ پَرِہِتَمیگھَسْتَسْیَ شِرَشْچَ میگھَدھَنُشا بھُوشِتَں مُکھَمَنْڈَلَنْچَ سُورْیَّتُلْیَں چَرَنَو چَ وَہْنِسْتَمْبھَسَمَو۔
2 En hij had in zijn hand een boeksken, dat geopend was; en hij zette zijn rechtervoet op de zee, en den linker op de aarde.
سَ سْوَکَرینَ وِسْتِیرْنَمیکَں کْشُودْرَگْرَنْتھَں دھارَیَتِ، دَکْشِنَچَرَنینَ سَمُدْرے وامَچَرَنینَ چَ سْتھَلے تِشْٹھَتِ۔
3 En hij riep met een grote stem, gelijkerwijs een leeuw brult; en als hij geroepen had, spraken de zeven donderslagen hun stemmen.
سَ سِںہَگَرْجَنَوَدْ اُچَّیحسْوَرینَ نْیَنَدَتْ نِنادے کرِتے سَپْتَ سْتَنِتانِ سْوَکِییانْ سْوَنانْ پْراکاشَیَنْ۔
4 En toen de zeven donderslagen hun stemmen gesproken hadden, zo zou ik ze geschreven hebben; en ik hoorde een stem uit den hemel, die tot mij zeide: Verzegel hetgeen de zeven donderslagen gesproken hebben, en schrijf dat niet.
تَیح سَپْتَ سْتَنِتَے رْواکْیے کَتھِتے ہَں تَتْ لیکھِتُمْ اُدْیَتَ آسَں کِنْتُ سْوَرْگادْ واگِیَں مَیا شْرُتا سَپْتَ سْتَنِتَے رْیَدْ یَدْ اُکْتَں تَتْ مُدْرَیانْکَیَ ما لِکھَ۔
5 En de engel, dien ik zag staan op de zee, en op de aarde, hief zijn hand op naar den hemel.
اَپَرَں سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَنْ یو دُوتو مَیا درِشْٹَح سَ گَگَنَں پْرَتِ سْوَدَکْشِنَکَرَمُتّھاپْیَ
6 En hij zwoer bij Dien, Die leeft in alle eeuwigheid, Die den hemel geschapen heeft en hetgeen daarin is, en de aarde en hetgeen daarin is, en de zee en hetgeen daarin is, dat er geen tijd meer zal zijn; (aiōn g165)
اَپَرَں سْوَرْگادْ یَسْیَ رَوو مَیاشْراوِ سَ پُنَ رْماں سَمْبھاوْیاوَدَتْ تْوَں گَتْوا سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَتو دُوتَسْیَ کَراتْ تَں وِسْتِیرْنَ کْشُدْرَگْرَنْتھَں گرِہانَ، تینَ مَیا دُوتَسَمِیپَں گَتْوا کَتھِتَں گْرَنْتھو سَو دِییَتاں۔ (aiōn g165)
7 Maar in de dagen der stem des zevenden engels, wanneer hij bazuinen zal, zo zal de verborgenheid Gods vervuld worden, gelijk Hij Zijn dienstknechten, den profeten, verkondigd heeft.
کِنْتُ تُورِیں وادِشْیَتَح سَپْتَمَدُوتَسْیَ تُورِیوادَنَسَمَیَ اِیشْوَرَسْیَ گُپْتا مَنْتْرَنا تَسْیَ داسانْ بھَوِشْیَدْوادِنَح پْرَتِ تینَ سُسَںوادے یَتھا پْرَکاشِتا تَتھَیوَ سِدّھا بھَوِشْیَتِ۔
8 En de stem, die ik gehoord had uit den hemel, sprak wederom met mij, en zeide: Ga henen, neem het boeksken, dat geopend en in de hand des engels is, die op de zee en op de aarde staat.
اَپَرَں سْوَرْگادْ یَسْیَ رَوو مَیاشْراوِ سَ پُنَ رْماں سَمْبھاشْیاوَدَتْ تْوَں گَتْوا سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَتو دُوتَسْیَ کَراتْ تَں وِسْتِیرْنَں کْشُدْرَگْرَنْتھَں گرِہانَ،
9 En ik ging henen tot den engel, zeggende tot hem: Geef mij dat boeksken. En hij zeide tot mij: Neem dat en eet het op; en het zal uw buik bitter maken, maar in uw mond zal het zoet zijn als honig.
تینَ مَیا دُوتَسَمِیپَں گَتْوا کَتھِتَں گْرَنْتھو سَو دِییَتاں۔ سَ مامْ اَوَدَتْ تَں گرِہِیتْوا گِلَ، تَوودَرے سَ تِکْتَرَسو بھَوِشْیَتِ کِنْتُ مُکھے مَدھُوَتْ سْوادُ رْبھَوِشْیَتِ۔
10 En ik nam dat boeksken uit de hand des engels, en ik at dat op; en het was in mijn mond zoet als honig, en als ik het gegeten had, werd mijn buik bitter.
تینَ مَیا دُوتَسْیَ کَرادْ گْرَنْتھو گرِہِیتو گِلِتَشْچَ۔ سَ تُ مَمَ مُکھے مَدھُوَتْ سْوادُراسِیتْ کِنْتْوَدَناتْ پَرَں مَمودَرَسْتِکْتَتاں گَتَح۔
11 En hij zeide tot mij: Gij moet wederom profeteren voor vele volken, en natien, en talen, en koningen.
تَتَح سَ مامْ اَوَدَتْ بَہُونْ جاتِوَںشَبھاشاوَدِراجانْ اَدھِ تْوَیا پُنَ رْبھَوِشْیَدْواکْیَں وَکْتَوْیَں۔

< Openbaring 10 >