Psalmen 95

1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

Ven, hagamos canciones al Señor; enviando voces alegres a la Roca de nuestra salvación.

2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

Vamos delante de su rostro con alabanzas; y hacer melodía con canciones sagradas.

3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

Porque el Señor es un gran Dios y un gran Rey sobre todos los dioses.

4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

Los lugares profundos de la tierra están en su mano; y las cimas de las montañas son suyas.

5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

El mar es suyo, y él lo hizo; y la tierra seca fue formada por sus manos.

6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Oh, ven, adoraremos, cayendo de rodillas ante el Señor nuestro Hacedor.

7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

Porque él es nuestro Dios; y nosotros somos las personas a quienes da de comer, y las ovejas de su rebaño. ¡Hoy, si solo escuchas su voz!

8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

No sean duros sus corazones, como en Meriba, como en el día de Masah en el desierto;

9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

Cuando tus padres me pusieron a prueba y vieron mi poder y mis obras.

10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

Por cuarenta años me enojé con esta generación, y dije: Son un pueblo cuyos corazones se apartaron de mí, porque no conocen mis caminos;

11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

Y juré en mi ira que no entraran en mi lugar de reposo.