Psalmen 95

1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

Venid, alegrémonos para Yahvé; aclamemos a la Roca de nuestra salvación.

2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

Acerquémonos a Él con alabanzas, y con cantos gocémonos en su presencia.

3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

Porque Yahvé es un gran Dios, y un rey más grande que todos los dioses.

4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

En sus manos están las profundidades de la tierra y son suyas las cumbres de las montañas.

5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

Suyo es el mar, pues Él lo hizo, y el continente, que plasmaron sus manos.

6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Venid, adoremos e inclinémonos; caigamos de rodillas ante Yahvé que nos creó.

7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

Porque Él es nuestro Dios; nosotros somos el pueblo que Él alimenta, y las ovejas que Él cuida. Ojalá oyerais hoy aquella voz suya:

8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

“No endurezcáis vuestros corazones como en Meribá, como en el día de Masá, en el desierto,

9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

cuando vuestros padres me provocaron poniéndome a prueba aunque habían visto mis obras.

10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

Durante cuarenta años me dio asco aquella generación y dije: “Son un pueblo de corazón extraviado, no han conocido mis caminos.”

11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

Por eso, indignado, juré: “No entrarán en mi reposo.”