Psalmen 95

1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

Laus Cantici ipsi David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:

2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

Præoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.

3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

Quoniam Deus magnus Dominus: et Rex magnus super omnes deos.

4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

Quia in manu eius sunt omnes fines terræ: et altitudines montium ipsius sunt.

5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.

6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.

7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuæ eius, et oves manus eius.

8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;

9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea.

10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.

11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.