Psalmen 95

1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

Kommt, laßt uns dem HERRN lobsingen und jauchzen dem Felsen unsres Heils!

2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

Laßt uns ihm mit Lobgesang begegnen und mit Psalmen jauchzen!

3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter;

4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

in seiner Hand sind die Tiefen der Erde, und die Spitzen der Berge gehören ihm;

5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

sein ist das Meer, denn er hat es gemacht, und seine Hände haben das Trockene bereitet.

6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Geht ein, lasset uns anbeten und niederknieen, lasset uns lobpreisen vor dem HERRN, unserm Schöpfer!

7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Schafe seiner Hand.

8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

Wenn ihr heute seine Stimme höret, so verstocket eure Herzen nicht, wie zu Meriba, am Tage der Versuchung in der Wüste,

9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

da mich eure Väter versuchten; sie prüften mich; und sahen doch meine Werke!

10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

Vierzig Jahre empfand ich Ekel vor diesem Geschlecht; und ich sprach: Sie sind ein Volk, dessen Herz den Irrweg geht, und sie verstanden meine Wege nicht!

11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

So daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht eingehen zu meiner Ruhe!