Psalmen 95

1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

Poďte, zpívejme Hospodinu, prokřikujme skále spasení našeho.

2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

Předejděme oblíčej jeho s díkčiněním, žalmy prozpěvujme jemu.

3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

Nebo Hospodin jest Bůh veliký, a král veliký nade všecky bohy,

4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

V jehož rukou základové země, a vrchové hor jeho jsou.

5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

Jehož jest i moře, nebo on je učinil, i země, kterouž ruce jeho sformovaly.

6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Poďte, sklánějme se, a padněme před ním, klekejme před Hospodinem stvořitelem naším.

7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

Onť jest zajisté Bůh náš, a my jsme lid pastvy jeho, a stádo rukou jeho. Dnes uslyšíte-li hlas jeho,

8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

Nezatvrzujte srdce svého, jako při popuzení, a v den pokušení na poušti,

9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

Kdežto pokoušeli mne otcové vaši, zkusiliť jsou mne, a viděli skutky mé.

10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

Za čtyřidceti let měl jsem nesnáz s národem tím, a řekl jsem: Lid tento bloudí srdcem, a nepoznali cest mých.

11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

Jimž jsem přisáhl v hněvě svém, že nevejdou v odpočinutí mé.