Psalmen 94
1 O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.
LEUM GOD, kom sie God su kai ma koluk; Fahkak mulat lom!
2 Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.
Kom mwet nununku lun mwet nukewa faclu; Tuyak ac oru nu sin mwet filang ma fal nu selos!
3 Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?
Mwet koluk inge ac engan putaka? LEUM GOD, elos ac konkin nwe ngac?
4 Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?
Mwet orekma koluk elos ac inse fulat Ac tungakkin ma koluk lalos nwe ngac?
5 O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.
Elos itungya mwet lom, LEUM GOD, Ac akkeokye mwet su ma lom.
6 De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.
Elos uniya katinmas ac tulik mukaimtal, Ac akmuseya mwetsac su muta in facl sesr.
7 En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.
Elos fahk, “LEUM GOD El tia liye kut; God lun Israel El tia akilen ma inge.”
8 Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?
Mwet luk, efu ku kowos arulana lalfon? Kowos ac etala ngac?
9 Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?
God El orala insrasr — ya El ku in tia lohng? El orala mutasr — ya El ku in tia liye?
10 Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?
El mulat nu sin mutunfacl — ya el ac tia kaelos? El su luti mwet nukewa — ya pwaye wangin etu lal?
11 De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.
LEUM GOD El etu ma elos nunku; El etu lah wangin kalmen nunak lalos.
12 Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,
O LEUM GOD, insewowo mwet se su kom luti, El su kom luti ke ma sap lom.
13 Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.
Kom sang mongla nu sel ke len in ongoiya, Nwe ke pacl se pukpukyak sie luf in sruokya mwet koluk.
14 Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.
LEUM GOD El ac fah tia sisla mwet lal, Ac El ac fah tia som lukelos.
15 Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.
Ac fah sifil koneyukyak nununku suwohs ke iwen nununku; Ac mwet suwoswos nukewa ac fah akkeye.
16 Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?
Ku su ac tuyak keik in lain mwet koluk? Ac su ac wiyuyak lain elos su orek ma koluk?
17 Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.
LEUM GOD El funu tia kasreyu Na ngunik lukun sa na som nu ke facl se wangin pusra lohngyuk we.
18 Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.
Nga fahk, “Nga ikori,” Na lungse kawil lom, O LEUM GOD, tapukyuyak.
19 Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.
Ke pacl nga fohsak ke nunak pus insiuk, Kom akwoyeyu ac akenganye ngunik.
20 Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?
Kom tia welulos su oru nununku sesuwos, Su oru mu ma koluk uh wo —
21 Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.
Su pwapa sulallal lain mwet suwohs Ac wotela tuh mwet wangin mwata in anwuki.
22 Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.
A LEUM GOD El loangeyu; God luk El nien moul luk.
23 En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.
El ac fah kaelos ke koluk lalos, Ac kunauselosla ke ma koluk lalos; LEUM GOD lasr El ac fah kunauselosla.
