< Psalmen 83 >
1 Een lied, een psalm van Asaf. O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!
En Psalmvisa Assaphs. Gud, tig dock icke så, och var dock icke så stilla; Gud, lid det dock icke så.
2 Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.
Ty si, dine fiender rasa, och de som dig hata, sätta upp hufvudet.
3 Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.
De hafva listig anslag emot ditt folk, och rådslå emot dina fördolda.
4 Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.
Kommer, säga de, låter oss utrota dem, så att de intet folk äro; att på Israels namn icke skall mer tänkt varda.
5 Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;
Ty de hafva förenat sig med hvarannan, och ett förbund emot dig gjort:
6 De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;
De Edomeers hyddor, och de Ismaeliters, de Moabiters, och Hagariters,
7 Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.
De Gebaliters, Ammoniters, och Amalekiters, de Philisteers, samt med dem i Tyro.
8 Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. (Sela)
Assur hafver ock gifvit sig till dem, och hjelpa Lots barnom. (Sela)
9 Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;
Gör dem såsom de Midianiter, såsom Sisera, såsom Jabin vid den bäcken Kison;
10 Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.
Hvilke förderfvade vordo vid Endor, och vordo till träck på jordene.
11 Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;
Gör deras Förstar såsom Oreb och Seeb; alle deras öfverstar, såsom Seba och Zalmunna;
12 Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.
De der säga: Vi vilje intaga Guds hus.
13 Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.
Min Gud, gör dem såsom en hvärfvel, och såsom strå för väder,
14 Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;
Såsom en eld, den skog förbränner, och såsom en låga, den berg upptänder.
15 Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.
Alltså förfölj dem med ditt väder, och förskräck dem med ditt oväder.
16 Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.
Gör deras ansigten fulla med blygd, att de efter ditt Namn. Herre, söka måste;
17 Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen;
Skämme sig, och förskräckes alltid ju mer och mer, och till skam komme, och förgås.
18 Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.
Så skola de förnimma, att du med ditt Namn heter Herre allena, och den Högste i allo verldene.