Psalmen 83

1 Een lied, een psalm van Asaf. O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!

Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!

2 Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.

Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.

3 Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.

Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.

4 Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.

Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.

5 Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;

Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,

6 De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;

Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,

7 Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.

Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.

8 Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. (Sela)

Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)

9 Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;

Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.

10 Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.

Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.

11 Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;

Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,

12 Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.

Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.

13 Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.

Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.

14 Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;

Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;

15 Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.

Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.

16 Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.

Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.

17 Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen;

Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.

18 Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.

Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.