< Psalmen 83 >
1 Een lied, een psalm van Asaf. O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!
Píseň a žalm Azafův. Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.
2 Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.
Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.
3 Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.
Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,
4 Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.
Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.
5 Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;
Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,
6 De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;
Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,
7 Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.
Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.
8 Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. (Sela)
Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. (Sélah)
9 Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;
Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,
10 Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.
Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.
11 Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;
Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.
12 Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.
Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.
13 Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.
Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.
14 Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;
Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,
15 Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.
Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.
16 Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.
Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.
17 Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen;
Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou.
18 Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.
A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí.