Psalmen 81
1 Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf. Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.
Az éneklőmesternek, a gittithre. Aszáfé. Örvendezzetek Istennek, a mi erősségünknek; ujjongjatok a Jákób Istenének!
2 Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.
Dalt zengjetek és dobot pergessetek, gyönyörű hárfát cziterával együtt.
3 Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.
Fújjatok kürtöt új holdra, holdtöltekor, a mi ünnepünk napján;
4 Want dat is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.
Mert végzett dolog ez Izráelnél, a Jákób Istenének rendelése.
5 Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;
Bizonyságul tette ő a József nemzetségében, a mikor kijött Égyiptom földe ellen. Nyelvet hallék ott, a mit nem tudtam.
6 Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.
Megszabadítottam a tehertől az ő vállát, kezei megmenekültek a kosártól.
7 In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. (Sela)
A nyomorúságban segítségül hívtál és én megszabadítottalak téged; meghallgattalak téged a mennydörgésnek rejtekében; megpróbáltalak téged a versengések vizénél. (Szela)
8 Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!
Hallgass én népem, hadd tegyek bizonyságot ellened! Oh Izráel, ha te meghallgatnál engem!
9 Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.
Ne legyen te nálad idegen isten, és az idegen isten előtt meg ne hajolj!
10 Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.
Én, az Úr vagyok a te Istened, a ki kihoztalak téged Égyiptom földéről: nyisd szét a te szájad és betöltöm azt.
11 Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.
De nem hallgatott népem az én szómra, és Izráel nem engedelmeskedett nékem.
12 Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.
Ott hagytam azért őt szívöknek keménységében, hogy járjanak a magok tanácsa szerint.
13 Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!
Oh, ha az én népem hallgatna reám, s Izráel az én utaimon járna!
14 In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.
Legott megaláznám ellenségeit, s szorongatói ellen fordítanám kezem.
15 Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.
Az Úrnak gyűlölői hízelegnének néki, és örökkévaló volna az ő idejök.
16 En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.
És ő megelégítené őt java búzával, és sziklából folyó mézzel töltenélek be téged!
