Psalmen 79
1 Een psalm van Asaf. O God! Heidenen zijn gekomen in Uw erfenis; zij hebben den tempel Uwer heiligheid verontreinigd; zij hebben Jeruzalem tot steenhopen gesteld.
O Elohim Pathen chiding namdangten nanga dinga nanakilhendoh nagamchu ahinlo tauvin, na Houin theng asuboh'un chuleh Jerusalem chu khogemsa abahsah tauvin ahi.
2 Zij hebben de dode lichamen Uwer knechten aan het gevogelte des hemels tot spijs gegeven; het vlees Uwer gunstgenoten aan het gedierte des lands.
Amahon nasohte tahsa chu vantham jolla lengle vachate adalhahpeh tauvin, pathen mi thengte tahsaphe chu gamlah a ganhingho an le chahin apangtan ahi.
3 Zij hebben hun bloed rondom Jeruzalem als water vergoten; en er was niemand, die hen begroef.
Jerusalem kimvellah thisan hi twilon in along jengin mithi vuiding koimacha aumpoi.
4 Wij zijn onzen naburen een smaadheid geworden; een spot en schimp dien, die rondom ons zijn.
Kaheng kakomho noise dingleh kajet kavei a umho dingin noise le taitomin kaumtauve.
5 Hoe lang, HEERE? Zult Gij eeuwiglijk toornen? Zal Uw ijver als vuur branden?
O Yahweh Pakai phat ichangeija kachung uva nalunghan ding hitam? Tonsot geijin em? Phat ichan geija nathangthipna chu meikong banga aljeng dingham?
6 Stort Uw grimmigheid uit over de heidenen, die U niet kennen, en over de koninkrijken, die Uw Naam niet aanroepen.
Yahweh Pakai nalunghanna chu nang na donnom loute chidang namdang holeh naminpan nomloute lenggam hochungah bunglhatan.
7 Want men heeft Jakob opgegeten, en zij hebben zijn liefelijke woning verwoest.
Ajeh chu amahon namite Israelte hi avallhum gamtauvin chuleh gamsung hi gamgem asodohsah tauvin ahi.
8 Gedenk ons de vorige misdaden niet; haast U, laat Uw barmhartigheden ons voorkomen; want wij zijn zeer dun geworden.
Kapu kapateu chonset jehin keiho neithep mosah hihbeh un! Nami khotonan gangtah'in kangaichatnu neisuh bulhitpeh un, achutilouleh kakinepnau beiding ahitai.
9 Help ons, o God onzes heils! ter oorzake van de eer Uws Naams; en red ons, en doe verzoening over onze zonden, om Uws Naams wil.
O Pathen Elohim kasochatnau, neipanhu loiyun! namin loupina dingin neipanhuvin, kachonsetnau ngaidam inlang neihuh doh'un namin loupina dingin.
10 Waarom zouden de heidenen zeggen: Waar is hun God? Laat de wraak des vergoten bloeds Uwer knechten onder de heidenen voor onze ogen bekend worden.
Ipi dinga chiding namdangte hin eihouset uva “A Pathen u Elohim hoilai a umham?” natisah nahlai dingham? Hiche chiding namdangho chunga naphulahna chu neimusahih in, ajeh chu amahohin nasohte thisan aso u ahi.
11 Laat het gekerm der gevangenen voor Uw aanschijn komen; behoud overig de kinderen des doods, naar de grootheid Uws arms.
Sohchangho lhasetna hi ngaipehin, thidinga athu kitansa hohi huhdoh inlang nathaneina chu neivet sah'un.
12 En geef onze naburen zevenvoudig weder in hun schoot hun smaad, waarmede zij U, o Heere! gesmaad hebben.
O Yahweh Pakai kaheng kakom hon noise tah a nahousetnao hi ajat sagin lethuh tei in.
13 Zo zullen wij, Uw volk en de schapen Uwer weide, U loven in eeuwigheid, van geslacht tot geslacht; wij zullen Uw roem vertellen.
Hiteng chuleh keiho namite nangailutna ankonga kivah nakelngoiten akhang khangin nang vahchoi ungting, vahchoijing taovinge.
