Psalmen 78

1 Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.

Pazljivo prisluhni, oh moje ljudstvo, k moji postavi, nagni svoja ušesa k besedam iz mojih ust.

2 Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;

Svoja usta bom odprl v prispodobi, izrekel bom temne govore od davnine,

3 Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.

ki smo jih slišali in poznali in so nam jih naši očetje povedali.

4 Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.

Ne bomo jih skrili pred njihovimi otroki, prikazujoč prihajajočemu rodu Gospodove hvalnice in njegovo moč ter njegova čudovita dela, ki jih je storil.

5 Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israel; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;

Kajti osnoval je pričevanje v Jakobu in določil postavo v Izraelu, ki jo je zapovedal našim očetom, da bi jo lahko naredili znano svojim otrokom,

6 Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;

da bi jih prihajajoči rod lahko spoznal, celó otroci, ki naj bi bili rojeni, ki naj bi vstali in jih oznanili svojim otrokom,

7 En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;

da bi svoje upanje lahko usmerili v Boga in ne bi pozabili Božjih del, temveč bi se držali njegovih zapovedi

8 En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.

in bi ne bili kakor njihovi očetje, trmoglav in uporen rod, rod, ki svojega srca ni pravilno postavil in čigar duh z Bogom ni bil neomajen.

9 (De kinderen van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)

Efrájimovi otroci, ki so bili oboroženi in nosili loke, so se na dan bitke obrnili nazaj.

10 Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.

Niso ohranjali Božje zaveze in odklanjali so se ravnati po njegovi postavi

11 En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.

in pozabili so njegova dela in njegove čudeže, ki jim jih je pokazal.

12 Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.

Čudovite stvari je storil v očeh njihovih očetov v egiptovski deželi, na polju Coana.

13 Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.

Razdelil je morje, jih pripravil, da so prešli skozenj in storil je, da so vode stale kakor kup.

14 En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.

Tudi podnevi jih je vodil z oblakom in vso noč z ognjeno svetlobo.

15 Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.

Razklal je skale v divjini in jim dal piti kakor iz velikih globin.

16 Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.

Tudi vodne tokove je privedel iz skale in storil, da so vode tekle kakor reke.

17 Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.

V divjini pa so še bolj grešili zoper njega z izzivanjem Najvišjega.

18 En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.

V svojem srcu so skušali Boga z zahtevanjem jedi za svoje poželenje.

19 En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?

Da, govorili so zoper Boga; rekli so: »Ali Bog lahko oskrbi mizo v divjini?«

20 Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?

Glej, udaril je skalo, da so pridrle vode in vodotoki so preplavili, ali lahko da tudi kruh? Ali za svoje ljudstvo lahko priskrbi meso?

21 Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israel;

Torej Gospod je to slišal in je bil ogorčen, tako je bil zoper Jakoba vžgan ogenj in tudi jeza je prišla zoper Izrael,

22 Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.

ker niso verovali v Boga in niso zaupali v njegovo rešitev duš,

23 Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;

čeprav je zapovedal oblakom od zgoraj in odprl vrata nebes

24 En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.

in je nanje deževal mano za jed ter jim dajal od nebeškega žita.

25 Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.

Človek je jedel hrano angelov. Poslal jim je mesa do sitosti.

26 Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;

Vzhodniku je velel, da zapiha na nebu in s svojo močjo je privedel južni veter.

27 En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeen;

Prav tako je nanje deževal meso kakor prah in operjeno perjad podobno kakor morski pesek.

28 En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.

Dopustil jim je pasti v sredo njihovega tabora, okoli njihovih prebivališč.

29 Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.

Tako so jedli in bili popolnoma nasičeni, kajti izročil jim je njihovo lastno željo;

30 Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,

niso bili odvrnjeni od svoje želje. Vendar ko je bila njihova jed še v njihovih ustih,

31 Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israel nedervelde.

je nadnje prišel Božji bes in pokončal najdebelejše izmed njih in z udarcem zrušil izbrane Izraelove ljudi.

32 Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.

Kajti vsi ti so še vedno grešili in niso verovali zaradi njegovih čudovitih del.

33 Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.

Zato je njihove dneve použil v ničevosti in njihova leta v muki.

34 Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;

Ko jih je ubijal, potem so ga iskali in vrnili so se ter zgodaj poizvedovali za Bogom.

35 En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.

Spomnili so se, da je bil Bog njihova skala in vzvišeni Bog njihov odkupitelj.

36 En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.

Kljub temu so se mu prilizovali s svojimi usti in mu lagali s svojimi jeziki.

37 Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.

Kajti njihovo srce ni bilo popolnoma z njim niti niso bili neomajni v njegovi zavezi.

38 Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.

Toda on, ki je poln sočutja, je odpustil njihovo krivičnost in jih ni uničil. Da, svojo jezo je pogosto obrnil proč in ni razvnel vsega svojega besa.

39 En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.

Kajti spomnil se je, da so bili samo meso, veter, ki premine in ne prihaja ponovno.

40 Hocc e dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!

Kako pogosto so ga dražili v divjini in ga žalostili v puščavi!

41 Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israels een perk.

Da, obrnili so se nazaj in skušali Boga in omejevali Svetega Izraelovega.

42 Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;

Niso se spomnili njegove roke niti dneva, ko jih je osvobodil pred sovražnikom.

43 Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;

Kako je v Egiptu izvršil svoja znamenja in svoje čudeže na polju Coana

44 En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.

in njihove reke spremenil v kri in njihove potoke, da niso mogli piti.

45 Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.

Mednje je poslal številne vrste muh, ki so jih požirale in žabe, ki so jih uničevale.

46 En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.

Tudi njihov prirastek je dal gosenici in njihov trud leteči kobilici.

47 Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.

Njihove trte je uničil s točo in njihove egiptovske smokve z zmrzaljo.

48 Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.

Tudi njihovo živino je predal toči in njihove trope vročim strelam.

49 Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.

S pošiljanjem zlih angelov mednje je nanje vrgel okrutnost svoje jeze, bes, ogorčenost in stisko.

50 Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.

Pripravil je pot svoji jezi, njihovi duši ni prizanesel pred smrtjo, temveč je njihovo življenje odstopil kužni bolezni

51 En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.

in udaril vsakega prvorojenca v Egiptu, njihovo glavno moč v Hamovih šotorih.

52 En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.

Toda svojemu lastnemu ljudstvu je storil, da gredo naprej kakor ovce in po divjini jih je usmerjal kakor trop.

53 Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.

Vodil jih je varno, tako da se niso bali, toda njihove sovražnike je preplavilo morje.

54 En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.

Privedel jih je do meje svojega svetišča, celo k tej gori, ki jo je pridobila njegova desnica.

55 En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israels in hun tenten wonen.

Pred njimi je spodil tudi pogane in jim z mejno črto razdelil dediščino in Izraelovim rodovom storil, da prebivajo v svojih šotorih.

56 Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.

Kljub temu so skušali in dražili najvišjega Boga in se niso držali njegovih pričevanj,

57 En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.

temveč so se obrnili nazaj in postopali nezvesto kakor njihovi očetje. Obrnjeni so bili na stran kakor varljiv lok.

58 En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.

Kajti s svojimi visokimi mesti so ga dražili do jeze in s svojimi rezanimi podobami so ga pripravili do ljubosumnosti.

59 God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel zeer.

Ko je Bog to slišal, je bil ogorčen in silno preziral Izraela,

60 Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.

tako da je zapustil bivališče v Šilu, šotorsko svetišče, ki ga je postavil med ljudmi

61 En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.

in svojo moč izročil v ujetništvo in svojo slavo v sovražnikovo roko.

62 En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.

Svoje ljudstvo je izročil meču in ogorčen je bil nad svojo dediščino.

63 Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.

Ogenj je použil njihove mladeniče in njihove mladenke niso bile omožene.

64 Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.

Njihovi duhovniki so padli pod mečem in njihove vdove niso pripravile objokovanja.

65 Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.

Potem se je Gospod prebudil kakor iz spanja in kakor mogočen človek, ki vzklika zaradi vina.

66 En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.

Svoje sovražnike je udaril v njihove zadnje dele. Postavil jih je v neprestano grajo.

67 Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.

Poleg tega je odklonil Jožefovo šotorsko svetišče in ni izbral Efrájimovega rodu,

68 Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.

temveč je izbral Judov rod, goro Sion, ki jo je ljubil.

69 En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.

Svoje svetišče je zgradil kakor visoke palače, kakor zemljo, ki jo je utrdil na veke.

70 En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;

Poleg tega je izbral svojega služabnika Davida in ga vzel od ovčjih staj.

71 Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israel, Zijn erfenis.

Od sledenja brejim ovcam z mladiči ga je privedel, da pase Jakoba, njegovo ljudstvo in Izraela, njegovo dediščino.

72 Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.

Tako jih je hranil glede na neokrnjenost svojega srca in jih usmerjal s spretnostjo svojih rok.