Psalmen 74

1 Een onderwijzing, voor Asaf. O God! waarom verstoot Gij in eeuwigheid? Waarom zou Uw toorn roken tegen de schapen Uwer weide?

Masquil de Asaph. ¿POR qué, oh Dios, [nos] has desechado para siempre? ¿por qué ha humeado tu furor contra las ovejas de tu dehesa?

2 Gedenk aan Uw vergadering, die Gij van ouds verworven hebt; de roede Uwer erfenis, die Gij verlost hebt; den berg Sion, waarop Gij gewoond hebt.

Acuérdate de tu congregación, que adquiriste de antiguo, [cuando] redimiste la vara de tu heredad; este monte de Sión, donde has habitado.

3 Hef Uw voeten op tot de eeuwige verwoestingen; de vijand heeft alles in het heiligdom verdorven.

Levanta tus pies á los asolamientos eternos: á todo enemigo que ha hecho mal en el santuario.

4 Uw wederpartijders hebben in het midden van Uw vergaderplaatsen gebruld; zij hebben hun tekenen tot tekenen gesteld.

Tus enemigos han bramado en medio de tus sinagogas: han puesto sus divisas por señas.

5 Een ieder werd er bekend als een, die de bijlen omhoog aanbrengt in de dichtigheid van een geboomte.

[Cualquiera] se hacía famoso según que había levantado el hacha sobre los gruesos maderos.

6 Alzo hebben zij nu derzelver graveerselen samen met houwelen en beukhamers in stukken geslagen.

Y ahora con hachas y martillos han quebrado todas sus entalladuras.

7 Zij hebben Uw heiligdommen in het vuur gezet; ter aarde toe hebben zij de woning Uws Naams ontheiligd.

Han puesto á fuego tus santuarios, han profanado el tabernáculo de tu nombre [echándolo] á tierra.

8 Zij hebben in hun hart gezegd: Laat ze ons te zamen uitplunderen; zij hebben alle Gods vergaderplaatsen in het land verbrand.

Dijeron en su corazón: Destruyámoslos de una vez; han quemado todas las sinagogas de Dios en la tierra.

9 Wij zien onze tekenen niet; er is geen profeet meer, noch iemand bij ons, die weet, hoe lang.

No vemos ya nuestras señales: no hay más profeta; ni con nosotros hay quien sepa hasta cuándo.

10 Hoe lang, o God! zal de wederpartijder smaden? Zal de vijand Uw Naam in eeuwigheid lasteren?

¿Hasta cuándo, oh Dios, el angustiador [nos] afrentará? ¿ha de blasfemar el enemigo perpetuamente tu nombre?

11 Waarom trekt Gij Uw hand, ja, Uw rechterhand af? Trek haar uit het midden van Uw boezem; maak een einde.

¿Por qué retraes tu mano, y tu diestra? ¿[por qué] la escondes dentro de tu seno?

12 Evenwel is God mijn Koning van ouds af, Die verlossingen werkt in het midden der aarde.

Empero Dios es mi rey ya de antiguo; el que obra saludes en medio de la tierra.

13 Gij hebt door Uw sterkte de zee gespleten; Gij hebt de koppen der draken in de wateren verbroken.

Tú hendiste la mar con tu fortaleza: quebrantaste cabezas de ballenas en las aguas.

14 Gij hebt de koppen des Leviathans verpletterd; Gij hebt hem tot spijs gegeven aan het volk in dorre plaatsen.

Tú magullaste las cabezas del leviathán; dístelo por comida al pueblo de los desiertos.

15 Gij hebt een fontein en beek gekliefd; Gij hebt sterke rivieren uitgedroogd.

Tú abriste fuente y río; tú secaste ríos impetuosos.

16 De dag is Uwe, ook is de nacht Uwe; Gij hebt het licht en de zon bereid.

Tuyo es el día, tuya también es la noche: tú aparejaste la luna y el sol.

17 Gij hebt al de palen der aarde gesteld; zomer en winter, die hebt Gij geformeerd.

Tú estableciste todos los términos de la tierra: el verano y el invierno tú los formaste.

18 Gedenk hieraan; de vijand heeft den HEERE gesmaad, en een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.

Acuérdate de esto: que el enemigo ha dicho afrentas á Jehová, y que el pueblo insensato ha blasfemado tu nombre.

19 Geef aan het wild gedierte de ziel Uwer tortelduif niet over; vergeet den hoop Uwer ellendigen niet in eeuwigheid.

No entregues á las bestias el alma de tu tórtola: y no olvides para siempre la congregación de tus afligidos.

20 Aanschouw het verbond; want de duistere plaatsen des lands zijn vol woningen van geweld.

Mira al pacto: porque las tenebrosidades de la tierra llenas están de habitaciones de violencia.

21 Laat den verdrukte niet beschaamd wederkeren; laat den ellendige en nooddruftige Uw Naam prijzen.

No vuelva avergonzado el abatido: el afligido y el menesteroso alabarán tu nombre.

22 Sta op, o God! twist Uw twistzaak; gedenk der smaadheid, die U van den dwaze wedervaart den ganse dag.

Levántate, oh Dios, aboga tu causa: acuérdate de cómo el insensato te injuria cada día.

23 Vergeet niet het geroep Uwer wederpartijders; het getier dergenen, die tegen U opstaan, klimt geduriglijk op.

No olvides las voces de tus enemigos: el alboroto de los que se levantan contra ti sube continuamente.