Psalmen 73
1 Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
