Psalmen 63
1 Een psalm van David, als hij was in de woestijn van Juda. O God! Gij zijt mijn God! ik zoek U in den dageraad; mijn ziel dorst naar U; mijn vlees verlangt naar U, in een land, dor en mat, zonder water.
Zabura ta Dawuda. Sa’ad da yake a hamadar Yahuda. Ya Allah, kai ne Allahna, da nacewa na neme ka; raina yana ƙishinka, jikina yana marmarinka, cikin busasshiyar ƙasar da ta zozaye inda babu ruwa.
2 Voorwaar, ik heb U in het heiligdom aanschouwd, ziende Uw sterkheid en Uw eer;
Na gan ka a wuri mai tsarki na kuma dubi ikonka da ɗaukakarka.
3 Want Uw goedertierenheid is beter dan het leven; mijn lippen zouden U prijzen.
Domin ƙaunarka ta fi rai kyau, leɓunana za su ɗaukaka ka.
4 Alzo zou ik U loven in mijn leven; in Uw Naam zou ik mijn handen opheffen.
Zan yabe ka muddin raina, kuma a cikin sunanka zai ɗaga hannuwana.
5 Mijn ziel zou als met smeer en vettigheid verzadigd worden, en mijn mond zou roemen met vrolijk zingende lippen.
Raina zai ƙoshi kamar da abinci mafi kyau; da leɓunan rerawa bakina zai yabe ka.
6 Als ik Uwer gedenk op mijn legerstede, zo peins ik aan U in de nachtwaken.
A gadona na tuna da kai; ina tunaninka dukan dare.
7 Want Gij zijt mij een hulp geweest; en in de schaduw Uwer vleugelen zal ik vrolijk zingen.
Domin kai ne mai taimakona, ina rera a cikin inuwar fikafikanka.
8 Mijn ziel kleeft U achteraan; Uw rechterhand ondersteunt mij.
Raina ya manne maka; hannunka na dama yana riƙe da ni.
9 Maar dezen, die mijn ziel zoeken tot verwoesting, zullen komen in de onderste plaatsen der aarde.
Su da suke neman raina za su hallaka; za su gangara zuwa zurfafan duniya.
10 Men zal hen storten door het geweld des zwaards; zij zullen de vossen ten deel worden.
Za a bayar da su ga takobi su kuma zama abincin karnukan jeji.
11 Maar de koning zal zich in God verblijden; een iegelijk, die bij Hem zweert, zal zich beroemen; want de mond der leugensprekers zal gestopt worden.
Amma sarki zai yi farin ciki ga Allah; dukan waɗanda suke rantse da sunan Allah za su yabe shi, amma za a rufe bakunan maƙaryata.
