Psalmen 61

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. O God! hoor mijn geschrei, merk op mijn gebed.

Ouve, ó Deus, o meu clamor; attende á minha oração.

2 Van het einde des lands roep ik tot U als mijn hart overstelpt is; leid mij op een rotssteen, die mij te hoog zou zijn.

Desde o fim da terra clamarei a ti, quando o meu coração estiver desmaiado; leva-me para a rocha que é mais alta do que eu

3 Want Gij zijt mij een Toevlucht geweest, een sterke Toren voor den vijand.

Pois tens sido um refugio para mim, e uma torre forte contra o inimigo.

4 Ik zal in Uw hut verkeren in eeuwigheden; ik zal mijn toevlucht nemen in het verborgene Uwer vleugelen. (Sela)

Habitarei no teu tabernaculo para sempre: abrigar-me-hei no occulto das tuas azas (Selah)

5 Want Gij, o God! hebt gehoord naar mijn geloften; Gij hebt mij gegeven de erfenis dergenen, die Uw Naam vrezen.

Pois tu, ó Deus, ouviste os meus votos: déste-me a herança dos que temem o teu nome.

6 Gij zult dagen tot des konings dagen toedoen; zijn jaren zullen zijn als van geslacht tot geslacht;

Prolongarás os dias do rei; e os seus annos serão como muitas gerações.

7 Hij zal eeuwiglijk voor Gods aangezicht zitten; bereid goedertierenheid en waarheid, dat zij hem behoeden.

Elle permanecerá diante de Deus para sempre; prepara-lhe misericordia e verdade que o preservem.

8 Zo zal ik Uw Naam psalmzingen in eeuwigheid; opdat ik mijn geloften betale, dag bij dag.

Assim cantarei psalmos ao teu nome perpetuamente, para pagar os meus votos de dia em dia.