Psalmen 60
1 Een gouden kleinood van David tot lering, voor den opperzangmeester, op Schusan Eduth; Als hij gevochten had met de Syriers van Mesopotamie, en met de Syriers van Zoba; en Joab wederkwam, en de Edomieten sloeg in het Zoutdal, twaalf duizend. O God! Gij hadt ons verstoten, Gij hadt ons gescheurd, Gij zijt toornig geweest; keer weder tot ons.
E KE Akua, ua haalele mai oe ia makou; Ua hooanhee liilii oe ia makou; Ua huhu ae nei oe; e maliu hou mai ia makou.
2 Gij hebt het land geschud, Gij hebt het gespleten; genees zijn breuken, want het wankelt.
Ua hoonauweuwe mai oe i ka honua, a wawahi hoi ia; E hoola i kona nahaha ana, no ka mea, ke nauweuwe nei no ia.
3 Gij hebt Uw volk een harde zaak doen zien; Gij hebt ons gedrenkt met zwijmelwijn.
Ua hoike mai oe i kou poe kanaka i na mea paakiki; Ua hoohainu mai oe ia makou i ka waina o ka haalulu.
4 Maar nu hebt Gij dengenen, die U vrezen, een banier gegeven, om die op te werpen, vanwege de waarheid. (Sela)
Ua haawi mai oe i ka hae i ka poe weliweli ia oe, I hookiekieia'e no ia no ka oiaio. (Sila)
5 Opdat Uw beminden zouden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.
I hoopakeleia kou mea aloha; E hoola mai me kou lima akau, a e hooloho mai ia'u.
6 God heeft gesproken in Zijn heiligdom; dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.
Olelo iho la ke Akua ma kona hoano; E hauoli au, e puunane au ia Sekema; A o ke awawa o Sukota ka'u e ana aku ai.
7 Gilead is mijn, en Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.
No'u no Gileada; no'u no hoi o Manase; O Eperaima ka ikaika o kuu poo; O Iuda ko'u hoailona moi;
8 Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen! juich over mij, o gij Palestina!
O Moaba ko'u ipu holoi; Maluna o Edoma e hoohemo aku ai au i kuu kamaa: E hauoli oe, e Pilisetia maluna o'u.
9 Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?
Owai la ka mea nana wau e lawe i ke kulanakauhale pakaua? Owai la ka mea nana wau e alakai i Edoma?
10 Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?
Aole anei o oe, ke Akua, ka mea i haalele mai ia makou? A o oe, e ke Akua, ka i hele pu ole me ko makou poe kaua?
11 Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid, want 's mensen heil is ijdelheid.
E kokua mai oe ia makou i ka popilikia; No ka mea, he lapuwale ke kokua ana o ke kanaka.
12 In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.
Iloko o ke Akua e koa aku ai kakou; Oia ke hehi iho i ko kakou poe enemi.
