Psalmen 55

1 Een onderwijzing van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. O God! neem mijn gebed ter oren, en verberg U niet voor mijn smeking.

Til sangmesteren; med strengelek; en læresalme av David. Vend øret, Gud, til min bønn, og skjul dig ikke for min inderlige begjæring!

2 Merk op mij, en verhoor mij; ik bedrijf misbaar in mijn klacht, en maak getier;

Gi akt på mig og svar mig! Mine sorgfylte tanker farer hit og dit, og jeg må stønne,

3 Om den roep des vijands, vanwege de beangstiging des goddelozen; want zij schuiven ongerechtigheid op mij, en in toorn haten zij mij.

for fiendens røst, for den ugudeliges undertrykkelse; for de velter elendighet over mig, og i vrede forfølger de mig.

4 Mijn hart smart in het binnenste van mij, en verschrikkingen des doods zijn op mij gevallen.

Mitt hjerte bever i mitt bryst, og dødens redsler er falt på mig.

5 Vrees en beving komt mij aan, en gruwen overdekt mij;

Frykt og beven kommer over mig, og forferdelse legger sig over mig.

6 Zodat ik zeg: Och, dat mij iemand vleugelen, als ener duive, gave! ik zou henenvliegen, waar ik blijven mocht.

Og jeg sier: Gid jeg hadde vinger som duen! Da vilde jeg flyve bort og feste bo.

7 Ziet, ik zou ver wegzwerven, ik zou vernachten in de woestijn. (Sela)

Se, jeg vilde flykte langt bort, jeg vilde ta herberge i ørkenen. (Sela)

8 Ik zou haasten, dat ik ontkwame, van den drijvenden wind, van den storm.

Jeg vilde i hast søke mig et tilfluktssted for den rasende vind, for stormen.

9 Verslind hen, HEERE! deel hun tong; want ik zie wrevel en twist in de stad.

Opsluk dem, Herre, kløv deres tungemål! For jeg ser vold og kiv i byen.

10 Dag en nacht omringen zij haar op haar muren; en ongerechtigheid en overlast is binnen in haar.

Dag og natt vandrer de omkring den på dens murer, og elendighet og ulykke er inneni den.

11 Enkel verderving is binnen in haar; en list en bedrog wijkt niet van haar straat.

Fordervelse er inneni den, og undertrykkelse og svik viker ikke fra dens torv.

12 Want het is geen vijand, die mij hoont, anders zou ik het hebben gedragen; het is mijn hater niet, die zich tegen mij groot maakt, anders zou ik mij voor hem verborgen hebben.

For ikke er det en fiende som håner mig, ellers vilde jeg bære det; ikke er det min avindsmann som ophøier sig over mig, ellers vilde jeg skjule mig for ham;

13 Maar gij zijt het, o mens, als van mijn waardigheid, mijn leidsman en mijn bekende!

men det er du, du som var min likemann, min venn og min kjenning -

14 Wij, die te zamen in zoetigheid heimelijk raadpleegden; wij wandelden in gezelschap ten huize Gods.

vi som levde sammen i fortrolig omgang, som vandret til Guds hus blandt den glade høitidsskare.

15 Dat hun de dood als een schuldeiser overvalle, dat zij als levend ter helle nederdalen; want boosheden zijn in hun woning, in het binnenste van hen. (Sheol h7585)

Ødeleggelse komme over dem! La dem fare levende ned i dødsriket! For ondskap hersker i deres bolig, i deres hjerte. (Sheol h7585)

16 Mij aangaande, ik zal tot God roepen, en de HEERE zal mij verlossen.

Jeg vil rope til Gud, og Herren skal frelse mig.

17 Des avonds, en des morgens, en des middags zal ik klagen en getier maken; en Hij zal mijn stem horen.

Aften og morgen og middag vil jeg klage og sukke, så hører han min røst.

18 Hij heeft mijn ziel in vrede verlost van den strijd tegen mij; want met menigte zijn zij tegen mij geweest.

Han forløser min sjel fra striden imot mig og gir mig fred; for i mengde er de omkring mig.

19 God zal horen, en zal hen plagen, als die van ouds zit, (Sela) dewijl bij hen gans geen verandering is, en zij God niet vrezen.

Gud skal høre og svare dem - han troner jo fra fordums tid, (sela) dem som ikke vil bli anderledes, og som ikke frykter Gud.

20 Hij slaat zijn handen aan degenen, die vrede met Hem hadden; hij ontheiligt Zijn verbond.

Han legger hånd på dem som har fred med ham, han vanhelliger sin pakt.

21 Zijn mond is gladder dan boter, maar zijn hart is krijg; zijn woorden zijn zachter dan olie, maar dezelve zijn blote zwaarden.

Hans munns ord er glatte som smør, men hans hjertes tanke er strid; hans ord er bløtere enn olje, og dog er de dragne sverd.

22 Werp uw zorg op den HEERE, en Hij zal u onderhouden; Hij zal in eeuwigheid niet toelaten, dat de rechtvaardige wankele.

Kast på Herren det som tynger dig! Han skal holde dig oppe; han skal i evighet ikke la den rettferdige rokkes.

23 Maar Gij, o God! zult die doen nederdalen in den put des verderfs; de mannen des bloeds en bedrogs zullen hun dagen niet ter helft brengen; ik, daarentegen, zal op U vertrouwen.

Og du, Gud, skal støte dem ned i gravens dyp; blodgjerrige og falske menn skal ikke nå det halve av sine dager; men jeg setter min lit til dig.