Psalmen 50
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.
Salmo de Asaf. El Señor Dios habló y convocó a la tierra, desde el sol naciente hasta su ocaso.
2 Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.
Desde Sión en plena belleza aparece radiante Dios;
3 Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.
viene el Dios nuestro, y no en silencio; un fuego devorador le precede y en torno suyo ruge la tempestad.
4 Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.
Llama a los cielos de arriba y a la tierra, dispuesto a hacer juicio sobre su pueblo:
5 Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!
“¡Congregadme a los piadosos, los que han hecho alianza conmigo mediante sacrificios!”
6 En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)
Y he aquí que los cielos proclaman su justicia, porque el Juez es Dios mismo.
7 Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.
“Oye, pueblo mío, y hablaré; Israel, voy a dar testimonio contra ti; Yo soy Dios, el Dios tuyo.
8 Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.
No te reprendo por falta de tus sacrificios, pues tus holocaustos están siempre delante de Mí.
9 Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;
No tomaré ni un becerro de tu casa, ni carneros de tus manadas.
10 Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.
Puesto que son mías todas las fieras de la selva, y las bestias que por millares viven en mis montañas.
11 Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.
Conozco todas las aves del cielo, y cuanto se mueve en el campo está de manifiesto a mis ojos.
12 Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.
Si tuviera hambre, no te lo diría a ti, porque mío es el orbe y cuanto él contiene.
13 Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?
¿Acaso Yo como carne de toros, o bebo sangre de chivos?
14 Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.
Sacrificios de alabanza es lo que has de ofrecer a Dios, y cumplir al Altísimo tus votos.
15 En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.
Entonces sí, invócame en el día de la angustia; Yo te libraré y tú me darás gloria.”
16 Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?
Al pecador, empero, le dice Dios: “¿Cómo es que andas tú pregonando mis mandamientos, y tienes mi alianza en tus labios,
17 Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.
tú, que aborreces la instrucción, y has echado a la espalda mis palabras?
18 Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.
Cuando ves a un ladrón te vas con él, y te asocias a los adúlteros.
19 Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.
Has abierto tu boca al mal, y tu lengua ha urdido engaño.
20 Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.
Te sentabas para hablar contra tu hermano, y cubrías de oprobio al hijo de tu madre.
21 Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.
Esto hiciste, y ¿Yo he de callar? ¿Imaginaste que Yo soy como tú? Yo te pediré cuentas y te lo echaré en cara.
22 Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.
Entended estas cosas los que os olvidáis de Dios; no sea que Yo os destroce y no haya quien os salve.
23 Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.
El que me ofrece el sacrificio de alabanza, ese es el que honra; y al que anda en sinceridad, a ese le haré ver la salvación de Dios.”
