< Psalmen 50 >
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.
KOT Ieowa manaman majanier o molipedo jappa jan ni tapin katipin lel ni a kiridi.
2 Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.
Linan en Kot tapida jan Jion.
3 Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.
Atail Kot kotido, o a jota kin kotin japaimokit. Kijiniai kelail kin tion mo a, o melimel laud kin mi impa.
4 Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.
A kotin molipe lan o jappa, pwen kapunala japwilim a aramaj akan!
5 Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!
Komail kapokon pena nai lelapok kan, me wiadar ar inau on ia ni anjau en mairon!
6 En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)
Nanlan pan kajaleda a pun; pwe Kot kin kotin kadeikada.
7 Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.
Komail nai aramaj akan ron, I pan padaki on komail. Ijrael, I pan kaparoki on komail: Nai Kot, om Kot.
8 Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.
I jota pan kaloke uk pweki om mairon, pwe om mairon ijij kin wiaui on ia anjau karoj.
9 Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;
Ari jo, I jota pan ale jan komail kau ol de kut o jip ol jan nan im omail.
10 Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.
Pwe man en nan wei karoj me ai o pil man akan, me mimi pon nana kid pak toto.
11 Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.
I aja manpir en nana karoj o jon en man karoj, me mi nan jap, kin mi re i.
12 Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.
Ma I men manadar, I jota pan indan uk, pwe jappa me ai o audepa karoj.
13 Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?
Da, koe lamelame, me I kin inon ion uduk en kau ol, de I men nim ntan kut ol?
14 Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.
Maironki danke on Kot o kapunalan me Lapalap o om inau.
15 En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.
Likwir don ia ni om injenjued, I ap pan dore uk ala, a koe pan kapina ia.
16 Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?
A Kot kotin majani on me japun o: Da me koe kaparok duen ai kujoned akan, o lokaia kida au om duen ai inau,
17 Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.
Pwe koe kin tateki tiak pun o mamaleki ai kujoned akan?
18 Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.
Ma koe pan kilan lipirap amen, koe kin ian i, o koe kin waroki on me kamal akan.
19 Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.
Au om kin lokaia kiwei me jued o lo om me likam.
20 Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.
Koe kin wonon o lokaia likam duen ri om; o nain in om putak koe kin karaune mal.
21 Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.
Koe wiada mepukat, a nai kin nenenla; koe ap kiki on, me nai dueta koe. A I pan kapun on uk o kajaleda mon maj om.
22 Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.
Komail me mamaleki Kot, en aja, I pan kajor komail la o jota jauaj pamail pan mia.
23 Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.
Me kin maironki danke, kin kapina ia; o i al o, me I pan kajale on i duen maur en Kot.