Psalmen 50
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.
Asafa dziesma. Tas stiprais Dievs, Dievs Tas Kungs, runā, un sauc zemi no rītiem līdz vakariem.
2 Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.
No Ciānas, kur tas pilnīgais skaistums, Dievs parādās ar spožumu.
3 Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.
Mūsu Dievs nāk un necieš klusu; rijoša uguns iet Viņa priekšā, un Viņam apkārt liela vētra.
4 Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.
Viņš sauc debesīm augšā, un zemei, tiesāt Savus ļaudis.
5 Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!
Sapulcinājiet Man Manus svētos, kas Manu derību derējuši ar upuriem.
6 En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)
Un debesis stāsta Viņa taisnību, jo Dievs pats ir soģis. (Sela)
7 Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.
Klausiet, Mani ļaudis, Es runāšu; Israēl, Es došu liecību pret tevi: Es, Dievs, esmu tavs Dievs.
8 Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.
Tavu upuru pēc Es tevi nepārmācu, nedz tavu dedzināmo upuru pēc, kas vienmēr Manā priekšā.
9 Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;
No tava nama Es vēršus neņemšu, nedz āžus no taviem laidariem.
10 Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.
Jo visi meža zvēri Man pieder, tie lopi uz kalniem pa tūkstošiem.
11 Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.
Es zinu visus putnus uz kalniem, un tie zvēri laukā ir manā priekšā.
12 Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.
Ja Man gribētos ēst, tad Es tev to nesacītu, jo Man pieder pasaule un viņas pilnums.
13 Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?
Vai Man ēst vērša gaļu un dzert āžu asinis?
14 Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.
Upurē Dievam pateicību un maksā tam Visuaugstam savus solījumus.
15 En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.
Un piesauc Mani bēdu laikā, tad Es tevi gribu izraut, un tev būs Mani godāt.
16 Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?
Bet uz bezdievīgo Dievs saka: kā tu drīksti daudzināt Manus likumus un Manu derību ņemt savā mutē.
17 Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.
Kad tu tomēr ienīsti pārmācību, un laidi pār galvu Manus vārdus?
18 Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.
Kad tu zagli redzi, tad tu viņam skrej līdz, un tev ir dalība ar laulības pārkāpējiem.
19 Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.
Ar savu muti tu dodies uz ļaunu, un tava mēle dzen viltību.
20 Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.
Tu sēdi runādams pret savu brāli, tavas mātes dēlu tu apmelo.
21 Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.
To tu dari, un kad Es ciešu klusu, tad tu domā, ka Es tāds pat esmu kā tu; bet Es tevi pārmācīšu un tev to turēšu priekš acīm.
22 Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.
Saprotiet jel to, jūs, kas Dievu aizmirstat, lai Es nesaplosu, un izglābēja nav.
23 Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.
Kas pateicību upurē, tas Mani tur godā; un tas ir tas ceļš, kā Es tam rādīšu Dieva pestīšanu.
