Psalmen 49
1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,
| למנצח לבני קרח מזמור שמעו זאת כל העמים האזינו כל ישבי חלד׃ |
2 Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!
| גם בני אדם גם בני איש יחד עשיר ואביון׃ |
3 Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.
| פי ידבר חכמות והגות לבי תבונות׃ |
4 Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.
| אטה למשל אזני אפתח בכנור חידתי׃ |
5 Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?
| למה אירא בימי רע עון עקבי יסובני׃ |
6 Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;
| הבטחים על חילם וברב עשרם יתהללו׃ |
7 Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;
| אח לא פדה יפדה איש לא יתן לאלהים כפרו׃ |
8 (Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);
| ויקר פדיון נפשם וחדל לעולם׃ |
9 Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.
| ויחי עוד לנצח לא יראה השחת׃ |
10 Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.
| כי יראה חכמים ימותו יחד כסיל ובער יאבדו ועזבו לאחרים חילם׃ |
11 Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.
| קרבם בתימו לעולם משכנתם לדר ודר קראו בשמותם עלי אדמות׃ |
12 De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
| ואדם ביקר בל ילין נמשל כבהמות נדמו׃ |
13 Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. (Sela)
| זה דרכם כסל למו ואחריהם בפיהם ירצו סלה׃ |
14 Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning. (Sheol h7585)
| כצאן לשאול שתו מות ירעם וירדו בם ישרים לבקר וצירם לבלות שאול מזבל לו׃ (Sheol h7585) |
15 Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. (Sela) (Sheol h7585)
| אך אלהים יפדה נפשי מיד שאול כי יקחני סלה׃ (Sheol h7585) |
16 Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;
| אל תירא כי יעשר איש כי ירבה כבוד ביתו׃ |
17 Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.
| כי לא במותו יקח הכל לא ירד אחריו כבודו׃ |
18 Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;
| כי נפשו בחייו יברך ויודך כי תיטיב לך׃ |
19 Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien.
| תבוא עד דור אבותיו עד נצח לא יראו אור׃ |
20 De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
| אדם ביקר ולא יבין נמשל כבהמות נדמו׃ |
