Psalmen 47

1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.

KOMAIL kainok karoj lopolop o kapina Kot ki nil kaperen!

2 Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.

Pwe leowa me lapalap kaualap, a meid kalank; i Nanmarki lapalap nin jap akan karoj.

3 Hij brengt de volken onder ons, en de natien onder onze voeten.

A kotin kaloedi on kitail wei kan o aramaj akan pan na atail.

4 Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. (Sela)

A kotin piladan kitail atail jojo, linan en Iakop, me a kotin pok on.

5 God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.

Kot kotida nijinij, o leowa ki nil en koronete kelail.

6 Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!

Kauli on Kot pjalm ko! Kaulki pjalm ko! Kauli on atail Nanmarki! Kakaul!

7 Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!

Pwe Kot Nanmarki nan jap karoj; komail kaul ki pjalm ni lolekon.

8 God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid.

Kot Nanmarki en men liki kan; Kot kotikot pon mol a jaraui.

9 De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!

Jaupeidi en wei kan pokon pena wiala wein Kot en Apraam; pwe pere en mauin nin jappa me japwilim en Kot. A kotin lapalap melel.