Psalmen 47

1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.

In finem, pro filiis Core. Psalmus. [Omnes gentes, plaudite manibus; jubilate Deo in voce exsultationis:

2 Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.

quoniam Dominus excelsus, terribilis, rex magnus super omnem terram.

3 Hij brengt de volken onder ons, en de natien onder onze voeten.

Subjecit populos nobis, et gentes sub pedibus nostris.

4 Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. (Sela)

Elegit nobis hæreditatem suam; speciem Jacob quam dilexit.

5 God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.

Ascendit Deus in jubilo, et Dominus in voce tubæ.

6 Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!

Psallite Deo nostro, psallite; psallite regi nostro, psallite:

7 Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!

quoniam rex omnis terræ Deus, psallite sapienter.

8 God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid.

Regnabit Deus super gentes; Deus sedet super sedem sanctam suam.

9 De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!

Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham, quoniam dii fortes terræ vehementer elevati sunt.]