Psalmen 47

1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.

A karmesternek. Kórach fiaitól. Zsoltár. Ti népek mind, csapjátok össze kezeteket, riadozzatok Istennek újjongás hangjával!

2 Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.

Mert az Örökkévaló, a legfelső, félelmetes, nagy király ő az egész föld fölött.

3 Hij brengt de volken onder ons, en de natien onder onze voeten.

Népeket hódoltat alánk s nemzeteket lábaink alá.

4 Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. (Sela)

Kiválasztja számunkra birtokunkat, büszkeségét Jákóbnak, a kit szeret. Széla.

5 God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.

Felszállt Isten riadás közt, az Örökkévaló karsona hangja közt.

6 Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!

Zengjetek Istennek, zengjetek; zengjetek királyunknak, zengjetek!

7 Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!

Mert királya az egész földnek Isten, zengjetek dalt.

8 God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid.

Királylyá lett az Isten a nemzetek fölött, Isten ráült az ő szent trónjára.

9 De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!

Népek nemesei gyűlekeztek, Ábrahám Istenének a népe; mert Istenéi a föld paizsai: igen emelkedett ő!