Psalmen 44

1 Een onderwijzing, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. O God! wij hebben het met onze oren gehoord, onze vaders hebben het ons verteld: Gij hebt een werk gewrocht in hun dagen, in de dagen van ouds.

Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus tiempos, en los tiempos antiguos.

2 Gij hebt de heidenen met Uw hand uit de bezitting verdreven, maar henlieden geplant; Gij hebt de volken geplaagd, henlieden daarentegen doen voortschieten.

Tú con tu mano echaste a las naciones, y los plantaste a ellos: afligiste los pueblos, y los enviaste.

3 Want zij hebben het land niet geerfd door hun zwaard, en hun arm heeft hun geen heil gegeven; maar Uw rechterhand, en Uw arm, en het licht Uws aangezichts, omdat Gij een welbehagen in hen hadt.

Porque no heredaron la tierra por su espada, ni su brazo les libró; si no tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, por que los amaste.

4 Gij Zelf zijt mijn Koning, o God! gebied de verlossingen Jakobs.

Tú eres mi Rey o! Dios: manda saludes a Jacob.

5 Door U zullen wij onze wederpartijders met hoornen stoten; in Uw Naam zullen wij vertreden, die tegen ons opstaan.

Por ti acornearemos a nuestros enemigos: en tu nombre atropellaremos a nuestros adversarios.

6 Want ik vertrouw niet op mijn boog, en mijn zwaard zal mij niet verlossen.

Porque no confiaré en mi arco, ni mi espada me salvará.

7 Maar Gij verlost ons van onze wederpartijders, en Gij maakt onze haters beschaamd.

Porque tú nos has guardado de nuestros enemigos: y a los que nos aborrecieron, has avergonzado.

8 In God roemen wij den gansen dag, en Uw Naam zullen wij loven in eeuwigheid. (Sela)

En Dios nos alabamos todo el día; y para siempre loaremos tu nombre. (Selah)

9 Maar nu hebt Gij ons verstoten en te schande gemaakt, dewijl Gij met onze krijgsheiren niet uittrekt.

También nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; y no sales en nuestros ejércitos.

10 Gij doet ons achterwaarts keren van den wederpartijder; en onze haters beroven ons voor zich.

Hicístenos volver atrás del enemigo: y los que nos aborrecieron, nos saquearon para sí.

11 Gij geeft ons over als schapen ter spijze, en Gij verstrooit ons onder de heidenen.

Pusístenos como a ovejas para comer: y esparcístenos entre las naciones.

12 Gij verkoopt Uw volk om geen waardij; en Gij verhoogt hun prijs niet.

Has vendido a tu pueblo de balde; y no pujaste en sus precios.

13 Gij stelt ons onze naburen tot smaad, tot spot en schimp dengenen, die rondom ons zijn.

Pusístenos por vergüenza a nuestros vecinos, por escarnio y por burla a nuestros al derredores.

14 Gij stelt ons tot een spreekwoord onder de heidenen, tot een hoofdschudding onder de volken.

Pusístenos por proverbio entre las naciones; por movimiento de cabeza en los pueblos.

15 Mijn schande is den gansen dag voor mij, en de schaamte mijns aangezichts bedekt mij;

Cada día mi vergüenza está delante de mí, y la confusión de mi rostro me cubre,

16 Om de stem des honers en des lasteraars, vanwege den vijand en den wraakgierige.

De la voz del que me avergüenza y deshonra; del enemigo, y del que se venga.

17 Dit alles is ons overkomen, nochtans hebben wij U niet vergeten, noch valselijk gehandeld tegen Uw verbond.

Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; y no hemos faltado a tu concierto.

18 Ons hart is niet achterwaarts gekeerd, noch onze gang geweken van Uw pad.

No se ha vuelto atrás nuestro corazón; y no se han apartado nuestros pasos de tus caminos;

19 Hoewel Gij ons verpletterd hebt in een plaats der draken, en ons met een doodsschaduw bedekt hebt.

Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, y nos cubriste con sombra de muerte.

20 Zo wij den Naam onzes Gods hadden vergeten, en onze handen tot een vreemden God uitgebreid,

Si nos olvidásemos del nombre de nuestro Dios; y si alzásemos nuestras manos a dios ajeno;

21 Zou God zulks niet onderzoeken? Want Hij weet de verborgenheden des harten.

¿Dios no demandaría esto? porque él conoce los secretos del corazón.

22 Maar om Uwentwil worden wij den gansen dag gedood; wij worden geacht als slachtschapen.

Porque por tu causa nos matan cada día; somos tenidos como ovejas para el degolladero.

23 Waak op, waarom zoudt Gij slapen, HEERE! Ontwaak, verstoot niet in eeuwigheid.

Despierta, ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

24 Waarom zoudt Gij Uw aangezicht verbergen, onze ellende en onze onderdrukking vergeten?

¿Por qué escondes tu rostro, y te olvidas de nuestra aflicción, y de nuestra opresión?

25 Want onze ziel is in het stof nedergebogen; onze buik kleeft aan de aarde.

Porque nuestra alma se ha agobiado hasta el polvo: nuestro vientre está pegado con la tierra.

26 Sta op, ons ter hulp, en verlos ons om Uwer goedertierenheid wil.

Levántate para ayudarnos; y redímenos por tu misericordia.