Psalmen 38
1 Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
Oh Gospod, ne oštevaj me v svojem besu niti me ne karaj v svojem silnem nezadovoljstvu.
2 Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
Kajti tvoje puščice trdno tičijo v meni in tvoja roka me boleče pritiska.
3 Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
Zaradi tvoje jeze na mojem mesu ni zdravja niti ni v mojih kosteh zaradi mojega greha nobenega počitka.
4 Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
Kajti moje krivičnosti so presegle mojo glavo, kakor težko breme so zame pretežke.
5 Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
Moje rane zaudarjajo in so okužene zaradi moje nespametnosti.
6 Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
Zaskrbljen sem, silno sem sklonjen, ves dan hodim in žalujem.
7 Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
Kajti moja ledja so napolnjena z gnusno boleznijo in zdravja ni na mojem mesu.
8 Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
Slaboten sem in boleče zlomljen, vpil sem zaradi nemira v svojem srcu.
9 HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Gospod, pred teboj je vse moje hrepenenje in moje stokanje ni skrito pred teboj.
10 Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
Moje srce trepeta, moja moč me zapušča. Glede svetlobe mojih oči, je tudi ta odšla od mene.
11 Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
Moji ljubi in moji prijatelji stojijo daleč stran od moje rane in moji sorodniki stojijo daleč stran.
12 En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
Tudi tisti, ki mi strežejo po življenju, zame postavljajo zanke in tisti, ki iščejo mojo bolečino, govorijo pogubne stvari in si ves dan domišljajo prevare.
13 Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
Toda jaz, kakor gluh človek, nisem slišal in bil sem nem človek, ki ne odpira svojih ust.
14 Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
Tako sem bil človek, ki ne sliši in v čigar ustih ni opominov.
15 Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
Kajti vate zaupam, oh Gospod, ti boš uslišal, oh Gospod, moj Bog.
16 Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
Kajti rekel sem: » Usliši me, da se ne bi sicer veselili nad menoj. Ko moje stopalo zdrsuje, se poveličujejo proti meni.«
17 Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
Kajti pripravljen sem, da se zaustavim in moja bridkost je nenehno pred menoj.
18 Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
Kajti oznanil bom svojo krivičnost, žalosten bom zaradi svojega greha.
19 Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
Toda moji sovražniki so živi in oni so močni, in tisti, ki me krivično sovražijo, so pomnoženi.
20 En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
Tudi tisti, ki vračajo zlo za dobro, so moji nasprotniki, ker sledim stvari, ki je dobra.
21 Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
Ne zapusti me, oh Gospod. Oh moj Bog, ne bodi daleč od mene.
22 Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
Podvizaj se, da mi pomagaš, oh Gospod, rešitev moje duše.
