Psalmen 38
1 Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
