Psalmen 38
1 Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
2 Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
3 Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
4 Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
5 Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
6 Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
7 Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
8 Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
9 HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
10 Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
11 Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
12 En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
13 Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
14 Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
15 Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
16 Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
17 Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
18 Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
19 Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
20 En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
21 Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
22 Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
