< Psalmen 38 >
1 Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
Zsoltár Dávidtól. Emlékeztetésül. Őrökkévaló, ne a te haragodban büntess engem, és ne hevedben fenyíts engem!
2 Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
Mert nyílaid belém sülyedtek és reám sülyedt a kezed.
3 Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
Nincs épség húsomban haragvásod miatt, nincs egészség csontjaimban vétkem miatt.
4 Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
Mert bűneim túlhaladtak fejemen, nehéz teherhént nagyon is nehezek nekem.
5 Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
Megbűzhödtek, senyvedtek sebeim oktalanságom miatt.
6 Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
Lehorgadtam. meggörnyedtem felette nagyon, egész nap elbúsultan jártam.
7 Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
Mert ágyékaim telve vannak üszöggel és nincsen épség húsomban.
8 Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
Megdermedtem és megtörődtem felette nagyon, ordítottam szívem sohajtásától.
9 HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Uram, előtted minden hivánságom, és nyögésem nincs elrejtve előled.
10 Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
Szívem hánytorog, elhagyott erőm, szemeim világossága – az sincs meg nálam.
11 Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
Barátaim és társaim csapásommal szemben félre állanak, és a hozzám közel levők messzünnen álltak meg.
12 En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
Tőrt vetettek, kik életemre törnek, és a kik bajomat keresik, veszedelmeket beszélnek, és csalásokat szólnak egész nap.
13 Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
De én akár a süket nem hallok és akár a néma, a ki nem nyitja föl száját.
14 Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
Olyan lettem mint férfi, a ki nem hall, s a kinek szájában nincsenek ellenvetések.
15 Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
Mert reád, Örökkévaló, várakoztam, te felelsz majd Uram, Istenem.
16 Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
Mert azt mondtam: csak ne örüljenek rajtam, midőn lábam megtántorodott, fenhéjáztak ellenem.
17 Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
Mert én bukásra vagyok elkészülve, és fájdalmam mindég előttem van.
18 Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
Mert jelentem bűnömet, aggódom vétkem miatt.
19 Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
De ellenségeim életben vannak, hatalmasak, és sokan vannak, kik engem hazugul gyűlölnek:
20 En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
s a kik rosszal fizetnek jóért, megvádolnak azért, hogy jóra törekedtem.
21 Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
Ne hagyj el, Örökkévaló; Istenem, ne légy távol tőlem.
22 Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
Siess segítségemre, Uram, segedelmem!