< Psalmen 38 >
1 Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
Žalm Davidův k připomínání. Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.
2 Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.
3 Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.
4 Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.
5 Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.
6 Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.
7 Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.
8 Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.
9 HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.
10 Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.
11 Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.
12 En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.
13 Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;
14 Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.
15 Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.
16 Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,
17 Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.
18 Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.
19 Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.
20 En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.
21 Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne.
22 Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého.