< Psalmen 31 >
1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. Op U, o HEERE! betrouw ik, laat mij niet beschaamd worden in eeuwigheid; help mij uit door Uw gerechtigheid.
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ʻOku ou falala kiate koe, ʻE Sihova; ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā: fakamoʻui au ʻi hoʻo māʻoniʻoni.
2 Neig Uw oor tot mij, red mij haastelijk; wees mij tot een sterke Rotssteen, tot een zeer vast Huis, om mij te behouden.
Fakatokangaʻi ho telinga kiate au; ke vave hoʻo fakamoʻui au: ke ke ʻiate au ko e maka mālohi, ko e fale hūfanga ke fakamoʻui au.
3 Want Gij zijt mijn Steenrots en mijn Burg; leid mij dan, en voer mij, om Uws Naams wil.
He ko koe ko hoku makatuʻu mo ʻeku kolo: ko ia, ko e meʻa ʻi ho huafa ke ke tataki au, ʻo fakahinohino au.
4 Doe mij uitgaan uit het net, dat zij voor mij verborgen hebben, want Gij zijt mijn Sterkte.
Toho au mei he kupenga kuo nau ʻaʻau fakafufū kiate au: he ko koe ko hoku mālohi.
5 In Uw hand beveel ik mijn geest; Gij hebt mij verlost, HEERE, Gij, God der waarheid!
ʻOku ou tuku atu hoku laumālie ki ho nima: kuo ke huhuʻi au, ʻE Sihova ko e ʻOtua ʻoe moʻoni.
6 Ik haat degenen, die op valse ijdelheden acht nemen, en ik betrouw op den HEERE.
Naʻaku fehiʻa kiate kinautolu ʻoku tokanga ki he ngaahi meʻa vaʻinga loi pē: ka ʻoku ou falala kia Sihova.
7 Ik zal mij verheugen en verblijden in Uw goedertierenheid, omdat Gij mijn ellende hebt aangezien, en mijn ziel in benauwdheden gekend;
Te u fiefia mo nekeneka ʻi hoʻo ʻaloʻofa: he kuo ke tokanga ki heʻeku mamahi; kuo ke ʻiloʻi hoku laumālie ʻi he ngaahi mamahi;
8 En mij niet hebt overgeleverd in de hand des vijands; Gij hebt mijn voeten doen staan in de ruimte.
Pea naʻe ʻikai te ke tāpuni au ʻi he nima ʻoe fili: kuo ke fokotuʻu hoku vaʻe ʻi he potu ʻataʻatā lahi.
9 Wees mij genadig, HEERE! want mij is bange; van verdriet is doorknaagd mijn oog, mijn ziel en mijn buik.
ʻAloʻofa mai kiate au, ʻE Sihova, he ʻoku ou moʻua ʻi he mamahi: kuo ʻauha hoku mata ʻi he tangi, ʻio, ko hoku laumālie mo hoku kete.
10 Want mijn leven is verteerd van droefenis, en mijn jaren van zuchten; mijn kracht is vervallen door mijn ongerechtigheid, en mijn beenderen zijn doorknaagd.
He kuo ʻosi ʻeku moʻui ʻi he tangi, mo hoku ngaahi taʻu ʻi he mafulu: kuo fakaʻaʻau ke ʻosi hoku mālohi ko e meʻa ʻi heʻeku hia, pea kuo ʻauha hoku ngaahi hui.
11 Vanwege al mijn wederpartijders ben ik, ook mijn naburen, grotelijks tot een smaad geworden, en mijn bekenden tot een schrik; die mij op de straten zien, vlieden van mij weg.
Ko e manukiʻanga au ʻo hoku ngaahi fili kotoa pē, kae ʻāsili pe ki hoku ngaahi kaungāʻapi, pea ko e ilifiaʻanga ʻo hoku kaumeʻa: ko kinautolu naʻe mamata kiate au ʻi tuaʻā naʻa nau hola ʻiate au.
12 Ik ben uit het hart vergeten als een dode; ik ben geworden als een bedorven vat.
Kuo fakangalongaloʻi au mei he loto ʻo hangē ko e tangata kuo mate: kuo u tatau mo e ipu kuo maumau.
13 Want ik hoorde de naspraak van velen; vreze is van rondom, dewijl zij te zamen tegen mij raadslaan; zij denken mijn ziel te nemen.
He naʻaku fanongo ki he lauʻikovi ʻe he tokolahi: naʻe ʻi he potu kotoa pē ʻae manavahē: lolotonga ʻenau fakakaukau fakataha kiate au, naʻa nau loto ke toʻo ʻeku moʻui.
14 Maar ik vertrouw op U, o HEERE! Ik zeg: Gij zijt mijn God.
Ka naʻaku falala kiate koe, ʻE Sihova: naʻaku pehē, Ko koe ko hoku ʻOtua.
15 Mijn tijden zijn in Uw hand; red mij van de hand mijner vijanden, en van mijn vervolgers.
Ko hoku ngaahi kuonga ʻoku ʻi ho nima: ke ke fakahaofi au mei he nima ʻo hoku ngaahi fili, pea mo kinautolu ʻoku fakatangaʻi au.
16 Laat Uw aangezicht over Uw knecht lichten; verlos mij door Uw goedertierenheid.
Tuku ke ulo mai ho fofonga ki hoʻo tamaioʻeiki: fakamoʻui au koeʻuhi ko hoʻo ʻaloʻofa.
17 HEERE! laat mij niet beschaamd worden, want ik roep U aan; laat de goddelozen beschaamd worden, laat hen zwijgen in het graf. (Sheol )
ʻOua naʻa ke tuku au ke u mā, ʻe Sihova; he naʻaku ui kiate koe: tuku ke mā ʻae kau angahala, tuku ke nau longo pē ʻi he faʻitoka. (Sheol )
18 Laat de valse lippen stom worden, die hard spreken tegen den rechtvaardige, in hoogmoed en verachting.
Tuku ke fakalongo pē ʻae ngaahi loungutu loi; ʻaia ʻoku lea ʻaki ʻae meʻa fakamamahi ki he kau māʻoniʻoni ʻi he fielahi mo e manuki.
19 O, hoe groot is Uw goed, dat Gij weggelegd hebt voor degenen, die U vrezen; dat Gij gewrocht hebt voor degenen, die op U betrouwen, in de tegenwoordigheid der mensenkinderen!
ʻOku fēfē hono lahi ʻo hoʻo angalelei, ʻaia kuo ke hilifaki maʻanautolu ʻoku manavahē kiate koe; ʻaia kuo ke ngaohi maʻanautolu ʻoku falala kiate koe ʻi he ʻao ʻoe ngaahi foha ʻoe tangata!
20 Gij verbergt hen in het verborgene Uws aangezichts voor de hoogmoedigheden des mans; Gij versteekt hen in een hut voor den twist der tongen.
Te ke fufū ʻakinautolu ʻi he potu lilo ʻo ho fofonga mei he fielahi ʻae tangata: te ke tauhi fakafufū pe ʻakinautolu ʻi ha ʻafioʻanga mei he fakakikihi ʻoe ngaahi ʻelelo.
21 Geloofd zij de HEERE, want Hij heeft Zijn goedertierenheid aan mij wonderlijk gemaakt, mij voerende als in een vaste stad.
Fakafetaʻi kia Sihova: he kuo ne fakahā kiate au ʻene angalelei fakaofo ʻi he kolo mālohi.
22 Ik zeide wel in mijn haasten: Ik ben afgesneden van voor Uw ogen; dan nog hoordet Gij de stem mijner smekingen, als ik tot U riep.
He naʻaku pehē ʻi heʻeku toʻotoʻo, “kuo motuhi au mei he ʻao ʻo ho fofonga:” ka naʻa ke ongoʻi ʻae leʻo ʻo ʻeku ngaahi lotu tāumaʻu ʻi heʻeku tangi kiate koe.
23 Hebt den HEERE lief, gij, al Zijn gunstgenoten! want de HEERE behoedt de gelovigen, en vergeldt overvloediglijk dengene, die hoogmoed bedrijft.
Mou ʻofa kia Sihova, ʻakimoutolu ko ʻene kakai māʻoniʻoni kotoa pē: he ʻoku tauhi ʻe Sihova ʻae kau angatonu, pea ʻoku ne totongi lahi ki he kau fai fakafielahi.
24 Zijt sterk, en Hij zal ulieder hart versterken, allen gij, die op den HEERE hoopt!
Ke mou lototoʻa, pea te ne fakamālohi homou loto, ʻakimoutolu kotoa pē ʻoku ʻamanaki lelei kia Sihova.