Psalmen 22

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Aijeleth hasschachar. Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?

Dem Sangmeister auf die Hindin der Morgenröte. Ein Psalm Davids. Mein Gott, mein Gott, warum hast Du mich verlassen? Bist fern von meinem Heil, von den Worten meiner Klage?

2 Mijn God! Ik roep des daags, maar Gij antwoordt niet; en des nachts, en ik heb geen stilte.

Mein Gott, ich rufe am Tag und Du antwortest nicht, und des Nachts, und bin nicht stille.

3 Doch Gij zijt heilig, wonende onder de lofzangen Israels.

Du aber bist der Heilige, Du wohnst im Lobe Israels.

4 Op U hebben onze vaders vertrouwd; zij hebben vertrouwd, en Gij hebt hen uitgeholpen.

Auf Dich vertrauten unsere Väter, sie vertrauten, und Du befreitest sie.

5 Tot U hebben zij geroepen, en zijn uitgered; op U hebben zij vertrouwd, en zijn niet beschaamd geworden.

Sie schrien zu Dir, und sie entrannen, auf Dich vertrauten sie und wurden nicht beschämt.

6 Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van mensen, en veracht van het volk.

Ich aber bin ein Wurm und kein Mann, die Schmach der Menschen, und vom Volke verachtet.

7 Allen, die mij zien, bespotten mij; zij steken de lip uit, zij schudden het hoofd, zeggende:

Alle, die mich sehen, verlachen mich, sperren die Lippen auf, schütteln das Haupt;

8 Hij heeft het op den HEERE gewenteld, dat Hij hem nu uithelpe, dat Hij hem redde, dewijl Hij lust aan hem heeft!

Er übergebe sich dem Jehovah, Der befreie ihn; Er errette ihn, denn Er hat Lust an ihm.

9 Gij zijt het immers, die mij uit den buik hebt uitgetogen; die mij hebt doen vertrouwen, zijnde aan mijner moeders borsten.

Denn Du ließest aus dem Mutterleibe mich hervorbrechen. Du warst meine Zuversicht an meiner Mutter Brüsten.

10 Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.

Auf Dich bin ich geworfen aus dem Mutterschoß; von meiner Mutter Leibe an bist Du mein Gott.

11 Zo wees niet verre van mij, want benauwdheid is nabij; want er is geen helper.

Entferne Dich nicht von mir; denn Drangsal ist nah, denn keiner ist da zum Beistand.

12 Vele varren hebben mij omsingeld, sterke stieren van Basan hebben mij omringd.

Mich haben viele Farren umgeben, Baschans Gewaltige haben mich umringt.

13 Zij hebben hun mond tegen mij opgesperd, als een verscheurende en brullende leeuw.

Sie sperrten ihren Mund auf wider mich; ein zerfleischender und brüllender Löwe.

14 Ik ben uitgestort als water, en al mijn beenderen hebben zich vaneen gescheiden; mijn hart is als was, het is gesmolten in het midden mijns ingewands.

Wie Wasser bin ich ausgeschüttet, alle meine Gebeine sind zertrennt. Wie Wachs ist mein Herz, es zerschmolz in meiner Eingeweide Mitte.

15 Mijn kracht is verdroogd als een potscherf, en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; en Gij legt mij in het stof des doods.

Wie ein Scherben ist meine Kraft vertrocknet, und meine Zunge klebt mir an dem Gaumen; und in den Staub des Todes hast Du mich hinabgelegt.

16 Want honden hebben mij omsingeld; een vergadering van boosdoeners heeft mij omgeven; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorgraven.

Denn Hunde haben mich umgeben, der Bösen Rotte mich umringt; sie haben Hände und Füße mir durchbohrt,

17 Al mijn beenderen zou ik kunnen tellen; zij schouwen het aan, zij zien op mij.

Ich zähle all meine Gebeine; sie blicken, sie sehen auf mich.

18 Zij delen mijn klederen onder zich, en werpen het lot over mijn gewaad.

Sie teilen meine Kleider unter sich, und werfen über mein Gewande das Los.

19 Maar Gij, HEERE! wees niet verre; mijn Sterkte! haast U tot mijn hulp.

Aber Du, Jehovah, sei nicht fern! Du, meine Stärke, stehe mir schleunig bei!

20 Red mijn ziel van het zwaard, mijn eenzame van het geweld des honds.

Errette vom Schwerte meine Seele, und aus der Gewalt des Hundes meine einzige.

21 Verlos mij uit des leeuwen muil; en verhoor mij van de hoornen der eenhoornen.

Rette mich von des Löwen Rachen und von des Einhorns Hörnern antworte mir!

22 Zo zal ik Uw Naam mijn broederen vertellen; in het midden der gemeente zal ik U prijzen.

Ich will erzählen Deinen Namen meinen Brüdern, inmitten der Versammlung will ich Dich loben.

23 Gij, die den HEERE vreest! prijst Hem; al gij zaad van Jakob! vereert Hem; en ontziet u voor Hem, al gij zaad van Israel!

Ihr, die ihr Jehovah fürchtet, lobet Ihn; aller Same Jakobs, verherrlicht ihn; es bange vor Ihm aller Same Israels.

24 Want Hij heeft niet veracht, noch verfoeid de verdrukking des verdrukten, noch Zijn aangezicht voor hem verborgen; maar Hij heeft gehoord, als die tot Hem riep.

Denn nicht verachtet, noch verabscheut Er das Elend des Bedrückten, und verbirgt Sein Angesicht nicht vor ihm. Wenn er zu Ihm aufschreit, hört Er ihn.

25 Van U zal mijn lof zijn in een grote gemeente; ik zal mijn geloften betalen in tegenwoordigheid dergenen, die Hem vrezen.

Von Dir ist mein Lob in großer Versammlung; meine Gelübde zahle ich vor denen, die Ihn fürchten.

26 De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden; zij zullen den HEERE prijzen, die Hem zoeken; ulieder hart zal in eeuwigheid leven.

Die Elenden sollen essen und satt werden. Jehovah sollen loben, die nach Ihm fragen. Es lebe euer Herz immerfort.

27 Alle einden der aarde zullen het gedenken, en zich tot den HEERE bekeren; en alle geslachten der heidenen zullen voor Uw aangezicht aanbidden.

Gedenken sollen und zu Jehovah zurückkehren alle Enden der Erde und anbeten vor Dir alle Familien der Völkerschaften.

28 Want het koninkrijk is des HEEREN, en Hij heerst onder de heidenen.

Denn das Königtum ist Jehovahs, und Er herrscht über die Völkerschaften.

29 Alle vetten op aarde zullen eten, en aanbidden; allen, die in het stof nederdalen, zullen voor Zijn aangezicht nederbukken; en die zijn ziel bij het leven niet kan houden.

Essen und Ihn anbeten sollen alle Feisten der Erde, vor Ihm sollen sich beugen alle, die in den Staub hinabfahren, und der, dessen Seele Er nicht am Leben erhält.

30 Het zaad zal Hem dienen; het zal den HEERE aangeschreven worden tot in geslachten.

Ein Same, der Ihm dient, wird dem Herrn gezählt in das Geschlecht.

31 Zij zullen aankomen, en Zijn gerechtigheid verkondigen den volke, dat geboren wordt, omdat Hij het gedaan heeft.

Sie werden kommen und ansagen Seine Gerechtigkeit, einem Volke, das geboren wird, daß Er es getan.