Psalmen 22

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Aijeleth hasschachar. Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?

Dem Vorsänger, nach: “Hindin der Morgenröte”. Ein Psalm von David. Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen, bist fern von meiner Rettung, den Worten meines Gestöhns?

2 Mijn God! Ik roep des daags, maar Gij antwoordt niet; en des nachts, en ik heb geen stilte.

Mein Gott! Ich rufe des Tages, und du antwortest nicht; und des Nachts, und mir wird keine Ruhe.

3 Doch Gij zijt heilig, wonende onder de lofzangen Israels.

Doch du bist heilig, der du wohnst unter den Lobgesängen Israels.

4 Op U hebben onze vaders vertrouwd; zij hebben vertrouwd, en Gij hebt hen uitgeholpen.

Auf dich vertrauten unsere Väter; sie vertrauten, und du errettetest sie.

5 Tot U hebben zij geroepen, en zijn uitgered; op U hebben zij vertrouwd, en zijn niet beschaamd geworden.

Zu dir schrieen sie und wurden errettet; sie vertrauten auf dich und wurden nicht beschämt.

6 Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van mensen, en veracht van het volk.

Ich aber bin ein Wurm und kein Mann, der Menschen Hohn und der vom Volke Verachtete.

7 Allen, die mij zien, bespotten mij; zij steken de lip uit, zij schudden het hoofd, zeggende:

Alle, die mich sehen, spotten meiner; sie reißen die Lippen auf, schütteln den Kopf:

8 Hij heeft het op den HEERE gewenteld, dat Hij hem nu uithelpe, dat Hij hem redde, dewijl Hij lust aan hem heeft!

“Er vertraut auf Jehova! Der errette ihn, befreie ihn, weil er Lust an ihm hat!”

9 Gij zijt het immers, die mij uit den buik hebt uitgetogen; die mij hebt doen vertrouwen, zijnde aan mijner moeders borsten.

Doch du bist es, der mich aus dem Mutterleibe gezogen hat, der mich vertrauen ließ an meiner Mutter Brüsten.

10 Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.

Auf dich bin ich geworfen von Mutterschoße an, von meiner Mutter Leibe an bist du mein Gott.

11 Zo wees niet verre van mij, want benauwdheid is nabij; want er is geen helper.

Sei nicht fern von mir! Denn Drangsal ist nahe, denn kein Helfer ist da.

12 Vele varren hebben mij omsingeld, sterke stieren van Basan hebben mij omringd.

Viele Farren haben mich umgeben, Stiere von Basan mich umringt;

13 Zij hebben hun mond tegen mij opgesperd, als een verscheurende en brullende leeuw.

sie haben ihr Maul wider mich aufgesperrt, gleich einem reißenden und brüllenden Löwen.

14 Ik ben uitgestort als water, en al mijn beenderen hebben zich vaneen gescheiden; mijn hart is als was, het is gesmolten in het midden mijns ingewands.

Wie Wasser bin ich hingeschüttet, und alle meine Gebeine haben sich zertrennt; wie Wachs ist geworden mein Herz, es ist zerschmolzen inmitten meiner Eingeweide.

15 Mijn kracht is verdroogd als een potscherf, en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; en Gij legt mij in het stof des doods.

Meine Kraft ist vertrocknet wie ein Scherben, und meine Zunge klebt an meinem Gaumen; und in den Staub des Todes legst du mich.

16 Want honden hebben mij omsingeld; een vergadering van boosdoeners heeft mij omgeven; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorgraven.

Denn Hunde haben mich umgeben, eine Rotte von Übeltätern hat mich umzingelt. Sie haben meine Hände und meine Füße durchgraben;

17 Al mijn beenderen zou ik kunnen tellen; zij schouwen het aan, zij zien op mij.

alle meine Gebeine könnte ich zählen. Sie schauen und sehen mich an;

18 Zij delen mijn klederen onder zich, en werpen het lot over mijn gewaad.

Sie teilen meine Kleider unter sich, und über mein Gewand werfen sie das Los.

19 Maar Gij, HEERE! wees niet verre; mijn Sterkte! haast U tot mijn hulp.

Du aber, Jehova, sei nicht fern! Meine Stärke, eile mir zur Hilfe!

20 Red mijn ziel van het zwaard, mijn eenzame van het geweld des honds.

Errette vom Schwert meine Seele, meine einzige von der Gewalt des Hundes;

21 Verlos mij uit des leeuwen muil; en verhoor mij van de hoornen der eenhoornen.

rette mich aus dem Rachen des Löwen! Ja, du hast mich erhört von den Hörnern der Büffel.

22 Zo zal ik Uw Naam mijn broederen vertellen; in het midden der gemeente zal ik U prijzen.

Verkündigen will ich deinen Namen meinen Brüdern; inmitten der Versammlung will ich dich loben.

23 Gij, die den HEERE vreest! prijst Hem; al gij zaad van Jakob! vereert Hem; en ontziet u voor Hem, al gij zaad van Israel!

Ihr, die ihr Jehova fürchtet, lobet ihn; aller Same Jakobs, verherrlichet ihn, und scheuet euch vor ihm, aller Same Israels!

24 Want Hij heeft niet veracht, noch verfoeid de verdrukking des verdrukten, noch Zijn aangezicht voor hem verborgen; maar Hij heeft gehoord, als die tot Hem riep.

Denn nicht verachtet hat er, noch verabscheut das Elend des Elenden, noch sein Angesicht vor ihm verborgen; und als er zu ihm schrie, hörte er.

25 Van U zal mijn lof zijn in een grote gemeente; ik zal mijn geloften betalen in tegenwoordigheid dergenen, die Hem vrezen.

Von dir kommt mein Lobgesang in der großen Versammlung; bezahlen will ich meine Gelübde vor denen, die ihn fürchten.

26 De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden; zij zullen den HEERE prijzen, die Hem zoeken; ulieder hart zal in eeuwigheid leven.

Die Sanftmütigen werden essen und satt werden; es werden Jehova loben, die ihn suchen; euer Herz lebe immerdar.

27 Alle einden der aarde zullen het gedenken, en zich tot den HEERE bekeren; en alle geslachten der heidenen zullen voor Uw aangezicht aanbidden.

Es werden eingedenk werden und zu Jehova umkehren alle Enden der Erde; und vor dir werden niederfallen alle Geschlechter der Nationen.

28 Want het koninkrijk is des HEEREN, en Hij heerst onder de heidenen.

Denn Jehovas ist das Reich, und unter den Nationen herrscht er.

29 Alle vetten op aarde zullen eten, en aanbidden; allen, die in het stof nederdalen, zullen voor Zijn aangezicht nederbukken; en die zijn ziel bij het leven niet kan houden.

Es essen und fallen nieder alle Fetten der Erde; vor ihm werden sich beugen alle, die in den Staub hinabfahren, und der seine Seele nicht am Leben erhält.

30 Het zaad zal Hem dienen; het zal den HEERE aangeschreven worden tot in geslachten.

Ein Same wird ihm dienen; er wird dem Herrn als ein Geschlecht zugerechnet werden.

31 Zij zullen aankomen, en Zijn gerechtigheid verkondigen den volke, dat geboren wordt, omdat Hij het gedaan heeft.

Sie werden kommen und verkünden seine Gerechtigkeit einem Volke, welches geboren wird, daß er es getan hat.