< Psalmen 147 >
1 Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
Haleluya! Sungguh, bermazmur bagi Allah kita itu baik, bahkan indah, dan layaklah memuji-muji itu.
2 De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
TUHAN membangun Yerusalem, Ia mengumpulkan orang-orang Israel yang tercerai-berai;
3 Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
Ia menyembuhkan orang-orang yang patah hati dan membalut luka-luka mereka;
4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
Ia menentukan jumlah bintang-bintang dan menyebut nama-nama semuanya.
5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
Besarlah Tuhan kita dan berlimpah kekuatan, kebijaksanaan-Nya tak terhingga.
6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
TUHAN menegakkan kembali orang-orang yang tertindas, tetapi merendahkan orang-orang fasik sampai ke bumi.
7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
Bernyanyilah bagi TUHAN dengan nyanyian syukur, bermazmurlah bagi Allah kita dengan kecapi!
8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
Dia, yang menutupi langit dengan awan-awan, yang menyediakan hujan bagi bumi, yang membuat gunung-gunung menumbuhkan rumput.
9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
Dia, yang memberi makanan kepada hewan, kepada anak-anak burung gagak, yang memanggil-manggil.
10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
Ia tidak suka kepada kegagahan kuda, Ia tidak senang kepada kaki laki-laki;
11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
TUHAN senang kepada orang-orang yang takut akan Dia, kepada orang-orang yang berharap akan kasih setia-Nya.
12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
Megahkanlah TUHAN, hai Yerusalem, pujilah Allahmu, hai Sion!
13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
Sebab Ia meneguhkan palang pintu gerbangmu, dan memberkati anak-anakmu di antaramu.
14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
Ia memberikan kesejahteraan kepada daerahmu dan mengenyangkan engkau dengan gandum yang terbaik.
15 Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
Ia menyampaikan perintah-Nya ke bumi; dengan segera firman-Nya berlari.
16 Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
Ia menurunkan salju seperti bulu domba dan menghamburkan embun beku seperti abu.
17 Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
Ia melemparkan air batu seperti pecahan-pecahan. Siapakah yang tahan berdiri menghadapi dingin-Nya?
18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
Ia menyampaikan firman-Nya, lalu mencairkan semuanya, Ia meniupkan angin-Nya, maka air mengalir.
19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
Ia memberitakan firman-Nya kepada Yakub, ketetapan-ketetapan-Nya dan hukum-hukum-Nya kepada Israel.
20 Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
Ia tidak berbuat demikian kepada segala bangsa, dan hukum-hukum-Nya tidak mereka kenal. Haleluya!