Psalmen 139

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.

En Psalm Davids, till att föresjunga. Herre, du utransakar mig, och känner mig.

2 Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.

Ehvad jag sitter eller uppstår, vetst du det; du förstår mina tankar fjerran.

3 Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

Ehvad jag går, eller ligger, så äst du omkring mig, och ser alla mina vägar.

4 Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.

Ty si, det är intet ord på mine tungo, det du, Herre, icke allt vetst.

5 Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.

Du skaffar hvad jag både förr och efter gör, och håller dina hand öfver mig.

6 De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.

Sådana kunskap är mig för underlig, och för hög; jag kan icke begripat.

7 Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?

Hvart skall jag gå för dinom anda? Och hvart skall jag fly för ditt ansigte?

8 Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. (Sheol h7585)

Fore jag upp i himmelen, så äst du der. Bäddade jag åt mig i helvete, si, så äst du ock der. (Sheol h7585)

9 Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;

Toge jag morgonrodnans vingar, och blefve ytterst i hafvet,

10 Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.

Så skulle dock din hand der föra mig, och din högra hand hålla mig.

11 Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.

Om jag sade: Mörker må betäcka mig, så måste natten ock vara ljus omkring mig.

12 Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.

Ty ock mörkret är icke mörkt när dig, och natten lyser såsom dagen; mörkret är såsom ljuset.

13 Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.

Du hafver mina njurar i dine magt; du vast öfver mig i moderlifvet.

14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

Jag tackar dig derföre, att jag underliga gjord är. Underlig äro din verk, och det besinnar min själ väl.

15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

Mine ben voro dig intet fördolde, då jag uti det hemliga gjord var; då jag skapad vardt nedre i jordene.

16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

Din ögon sågo mig, då jag ännu oberedd var; och alla dagar voro uti dine bok skrefne, de ännu varda skulle, och ingen af dem kommen var.

17 Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

Men huru kostelige äro för mig, Gud, dina tankar! O! huru stort är deras tal!

18 Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

Skulle jag räkna dem, så vorde de flere än sanden. När jag uppvaknar, är jag ändå när dig.

19 O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

Ack! Gud, att du dråpe de ogudaktiga, och de blodgirige ifrå mig vika måste.

20 Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

Ty de tala om dig försmädeliga, och dine ovänner upphäfva sig utan sak.

21 Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

Jag hatar ju, Herre, de som dig hata, och mig förtryter om dem, att de sig emot dig sätta.

22 Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

Jag hatar dem med rätt allvar; derföre äro de mig hätske.

23 Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

Utransaka mig, Gud, och få veta mitt hjerta. Bepröfva mig, och förnim, huru jag menar det;

24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.

Och se till, om jag på enom ondom väg är, och led mig på den eviga vägen.