Psalmen 139
1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.
Ki te tino kaiwhakatangi. He Himene na Rawiri. E Ihowa, kua tirotirohia ahau e koe, kua mohiotia ano e koe.
2 Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.
E matau ana koe ki toku nohoanga iho, ki toku whakatikanga ake; e mohio ana koe ki oku whakaaro i tawhiti.
3 Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.
E kitea putia ana e koe toku ara me toku takotoranga iho; e matatau ana hoki koe ki oku ara katoa.
4 Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.
Kahore rawa hoki he kupu i toku arero, i toe i a koe te mohio, e Ihowa.
5 Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.
Kua hanga a muri, a mua, oku e koe: kua pa ano tou ringa ki ahau.
6 De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.
He mea whakamiharo rawa, kei tawhiti atu hoki i ahau, tenei matauranga: kei runga noa atu, e kore e taea e ahau.
7 Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?
Me haere ahau ki hea i tou wairua? Me oma ranei ahau ki hea i tou aroaro?
8 Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. (Sheol h7585)
Ki te kake ahau ki te rangi, kei reira koe: ki te wharikitia e ahau toku moenga i roto i te reinga, kei reira ano koe. (Sheol h7585)
9 Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;
Ki te tango ahau ki nga pakau o te ata, a ka noho ki nga topito o te moana;
10 Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.
Kei reira ano tou ringa hei arahi i ahau, tou matau hei pupuru i ahau.
11 Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.
Ki te mea ahau, He pono, tera ahau e hipokina e te pouri, a ko te marama i tetahi taha oku, i tetahi taha, ka meinga he po;
12 Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.
Ahakoa te pouri kahore e huna mai i a koe, engari ka marama te po ano ko te ao: ki a koe rite tahi te pouri me te marama.
13 Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.
I a koe hoki oku whatumanawa: nau hoki ahau i hipoki i roto i te kopu o toku whaea.
14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.
Ka whakawhetai ahau ki a koe; he mea whakawehi, he mea whakamiharo toku hanganga; he mahi whakamiharo au mahi, mohio rawa ano toku wairua ki tena.
15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.
Kihai i huna oku wahi i a koe, i ahau e hanga ngarotia ana, e ata whakairohia ana i nga wahi hohonu rawa o te whenua.
16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.
I kite ou kanohi i ahau, kahore ano kia ahua noa: i tuhituhia katoatia ano hoki oku wahi ki tau pukapuka, i nga rangi i whakaahua ai, i te mea kahore ano tetahi i oti noa.
17 Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!
Kia pehea mai hoki te matenui o ou whakaaro ki ahau, e te Atua; koia ano te ranea, ina huihuia!
18 Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.
Ki te taua e ahau, maha atu i te onepu: ka oho ake ahau, kei a koe tonu ahau.
19 O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!
He pono ka patua e koe, e te Atua, te tangata kino: mawehe koia atu i ahau, e nga tangata toto.
20 Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.
He kino hoki a ratou kupu mou: e whakahua noa ana ou hoariri i tou ingoa.
21 Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?
Kahore ianei ahau, e Ihowa, e kino ki te hunga e kino ana ki a koe? e whakarihariha hoki ki te hunga e whakatika ana ki a koe?
22 Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.
He tino kino taku kino ki a ratou: waiho iho ratou e ahau hei hoariri moku.
23 Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.
Tirohia iho ahau, e te Atua, kia matau hoki koe ki toku ngakau: whakamatautauria ahau, kia matau hoki koe ki oku whakaaro:
24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.
Kia kite mehemea kei ahau tetahi ara o te kino, ka arahi ai i ahau i te ara pumau.
