Psalmen 137
1 Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij, ook weenden wij, als wij gedachten aan Sion.
Ba: bilone hano bega: ninia da fi dialu. Amogawi, ninia da Saione Moilai Bai Bagade dawa: beba: le, fofagini dinanu.
2 Wij hebben onze harpen gehangen aan de wilgen, die daarin zijn.
Ninia da ‘yodima’ ifa damana, ninia sani baidama gosagisi.
3 Als zij, die ons aldaar gevangen hielden, de woorden eens lieds van ons begeerden, en zij, die ons overhoop geworpen hadden, vreugd, zeggende: Zingt ons een van de liederen Sions;
Dunu amo da nini gagulaligi, ilia da ninima amane sia: i, “Ninia hahawane nabima: ne, Saione ea hou olelema: ne, gesami hea: ma.”
4 Wij zeiden: Hoe zouden wij een lied des HEEREN zingen in een vreemd land?
Be ninia da habodane ga fi soge ganodini, Hina Godema nodone gesami hea: ma: bela: ?
5 Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve!
Yelusaleme! Na da di gogolesea, na da sani baidama bu hamedafa dumu da defea.
6 Mijn tong kleve aan mijn gehemelte, zo ik aan u niet gedenke, zo ik Jeruzalem niet verheffe boven het hoogste mijner blijdschap!
Na da di gogolesea, amola di da na baligili hahawane hou bai diala amo hame dawa: sea, na da bu gesami hea: mu logo hamedafa ba: mu da defea.
7 HEERE! gedenk aan de kinderen van Edom, aan den dag van Jeruzalem; die daar zeiden: Ontbloot ze, ontbloot ze, tot haar fondament toe!
Hina Gode! Idome dunu ilia da Yelusaleme doagala: le, hasalasi dagoi, Dia amo hou bu dawa: ma. Ilia amane sia: i, “Yelusaleme dafawanedafa muguluma.” Dia amo hou bu dawa: ma.
8 O dochter van Babel! die verwoest zult worden, welgelukzalig zal hij zijn, die u uw misdaad vergelden zal, die gij aan ons misdaan hebt.
Ba: bilone moilai bai bagade! Di da gugunufinisi dagoi ba: mu. Di da ninima wadela: i hou bagade hamobeba: le, nowa da dima se dabe iasea, da hahawane bagade ba: mu.
9 Welgelukzalig zal hij zijn, die uw kinderkens grijpen, en aan de steenrots verpletteren zal.
E da dia mano dudubu amo sasamogene, gele da: iya gisalu gagala: mu da defea.
