Psalmen 132
1 Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;
Svētku dziesma. Kungs, piemini Dāvidu un visas viņa rūpes.
2 Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:
Tas Tam Kungam zvērējis un solījies Jēkaba varenajam:
3 Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!
Es neiešu sava nama dzīvoklī, es nekāpšu savas gultas cisās;
4 Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;
Es nedošu savām acīm miegu redzēt nedz snaust saviem acu vākiem;
5 Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!
Līdz kamēr būšu atradis vietu Tam Kungam un mitekli Jēkaba varenajam.
6 Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.
Redzi, mēs par to esam dzirdējuši Efratā, mēs to esam atraduši Jaāra laukos.
7 Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.
Iesim Viņa mājas vietā un pielūgsim priekš Viņa kāju pamesla.
8 Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!
Celies, Kungs, uz Savu dusas vietu, Tu un Tavas spēcības šķirsts;
9 Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.
Lai Tavi priesteri apģērbjās ar taisnību, un Tavi svētie lai gavilē.
10 Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.
Neatmet Sava svaidītā vaigu, Sava kalpa Dāvida dēļ.
11 De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.
Tas Kungs Dāvidam tiešām ir zvērējis, no tā Viņš nenovērsīsies: No tavas miesas augļiem būs, ko celšu uz tavu godības krēslu.
12 Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.
Ja tavi bērni turēs Manu derību un Manu liecību, ko Es tiem mācīšu, tad arī viņu bērni sēdēs uz tava godības krēsla mūžīgi.
13 Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:
Jo Tas Kungs Ciānu ir izredzējis, tur Viņam gribās dzīvot.
14 Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.
Šī ir Mana dusas vieta mūžīgi, šeit Es dzīvošu, jo tās Man gribās.
15 Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.
Svētīdams Es svētīšu viņas barību un paēdināšu viņas nabagus ar maizi,
16 En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.
Un apģērbšu viņas priesterus ar pestīšanu, un viņas svētie gavilēt gavilēs.
17 Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.
Tur Es Dāvidam uzcelšu ragu, došu spīdekli Savam svaidītam.
18 Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.
Viņa ienaidniekus Es apģērbšu ar kaunu, bet viņam ziedēs viņa kronis.
