Psalmen 132
1 Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;
Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
2 Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:
Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
3 Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!
nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
4 Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;
nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
5 Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!
mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
6 Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.
Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
7 Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.
Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
8 Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!
Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
9 Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.
Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
10 Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.
Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
11 De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.
Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
12 Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.
ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
13 Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:
Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
14 Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.
ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
15 Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.
Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
16 En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.
papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
17 Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.
Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
18 Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.
Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.
