< Psalmen 130 >
1 Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.
2 HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.
Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.
3 Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?
PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?
4 Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.
Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.
5 Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.
Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.
6 Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.
Moja dusza [oczekuje] Pana bardziej niż strażnicy świtu, [bardziej niż] ci, którzy strzegą do poranka.
7 Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.
Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.
8 En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.
On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.