Psalmen 130

1 Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.