Psalmen 130

1 Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!

En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

2 HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.

Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

3 Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?

Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

4 Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

5 Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.

Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

6 Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

7 Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.

Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

8 En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.

og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.