Psalmen 130

1 Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!

Píseň stupňů. Z hlubokosti volám k tobě, Hospodine.

2 HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.

Pane, vyslyš hlas můj, nakloň uší svých k hlasu pokorných proseb mých.

3 Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?

Budeš-li nepravosti šetřiti, Hospodine Pane, kdo ostojí?

4 Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

Ale u tebe jest odpuštění, tak aby uctivost k tobě zachována byla.

5 Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.

Očekávám na Hospodina, očekává duše má, a ještě očekává na slovo jeho.

6 Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

Duše má čeká Pána, víc než ponocní svitání, kteříž ponocují až do jitra.

7 Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.

Očekávejž, Izraeli, na Hospodina; nebo u Hospodina jest milosrdenství, a hojné u něho vykoupení.

8 En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.

Onť zajisté vykoupí Izraele ze všech nepravostí jeho.