Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Ɔsoroforɔ dwom. “Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, ma Israel nka.

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

“Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, nanso wɔntumi nnii me so nkonim.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Fentemfoɔ afentem mʼakyi ayɛ wɔn nkofie atentene.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Nanso Awurade yɛ ɔteneneeni; Watwitwa amumuyɛfoɔ nhoma afiri me ho.”

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa mfa animguaseɛ nsane wɔn akyi.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Ma wɔnyɛ sɛ ɛserɛ a ɛwɔ ɔdan atifi, ɛnnyini na ahye;

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Ɛremma otwafoɔ nya biribi wɔ ne nsam, na deɛ ɔboaboa ano nso renya hwee nʼabasa so.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Mma wɔn a wɔtwam hɔ nnka sɛ, “Awurade nhyira mmra mo so; yɛhyira mo wɔ Awurade din mu.”