Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Grandes fueron mis problemas desde el tiempo en que yo era joven (que Israel ahora diga);

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Grandes fueron mis problemas desde que era joven, pero mis problemas no me han superado.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Los labradores estaban hiriéndome la espalda; largas fueron las heridas que hicieron.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

El Señor es verdadero: las cuerdas de los malhechores se rompen en dos.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Que todos los que aborrecen a Sion sean avergonzados y rechazados.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Déjalos ser como la hierba de las casas, que está seca antes de que crezca por completo.

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Él segador no llenó su mano; ni a sus brazos él que hace manojos.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Y los que pasan, no dicen: La bendición del Señor sea contigo; te damos bendición en el nombre del Señor.